အေပး - အယူ

"အေပး-အယူ"

"ၾကြက္ေသတစ္ခု အရင္းျပဳဆိုတဲ့" ျမန္မာစကားပံုကို ၾကားဖူးၾကပါလိမ့္မယ္။ ဒီစကားပံုမွာ သူဆင္းရဲေလး တစ္ေယာက္ဟာ ၾကြက္ေသကို အက်ဴိးရွိရွိ အသံုးခ်တတ္ေၾကာင့္၊ သူရဲ႕ ဘ၀မွာ သူေဌးသူၾကြယ္တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာခဲ့တယ္လို႔ ငယ္ငယ္တုန္းက ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ဘိုးေဘးေတြက အိပ္ရာ၀င္ ပံုျပင္တစ္ပုဒ္အေနနဲ႔ လက္ဆင့္ကမ္း လာခဲ့ၾကပါတယ္။ ဘယ္လိုဘဲျဖစ္ျဖစ္ ကြ်န္ေတာ္ ဒီေန႔ မိတ္ေဆြတို႔ကို တင္ျပခ်င္တာက ဘာပဲလုပ္လုပ္ ကိုယ္ဘက္က ရင္းႏွီးမူ တစ္ခုေတာ့ ျပဳေနတယ္ ဆိုတာပါပဲ။ တစ္ခုမေပးရင္ တစ္ခုမရႏူိင္တဲ့ ေလာကႀကီး အေၾကာင္းကိုေတာ့ မိတ္ေဆြ ေလာကသားအေပါင္း သိၾကၿပီးသားပါ။ ဒီလိုပါပဲ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ဘုရားရွင္ႏွင့္ ဆက္ဆံတဲ့ အခါမွာလည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဘာမွမလုပ္ပဲန႕ဲေတာ့ ကုိယ္ေတာ္ရွင္က ဘာမွေပးမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ မိမိက ဘာမွ မတတ္ႏူိင္ဦးေတာင္မွ ႀကိဳးစားမွဳ႕ တစ္ခုခုေတာ့ ျပရမွာျဖစ္ပါတယ္။

ဘုရားရွင္က ႀကိဳးစားမူကိုပဲ ၾကည့္ပါတယ္ ေအာင္ျမင္မူကို မၾကည့္ပါဘူး။ တစ္ခါတစ္ေလမွ အံဖြယ္ တန္ခိုးေတာ္နဲ႔ၿပီးတဲ့ ေအာင္ျမင္မူေတြရွိခဲ့တာ ဒါေပမဲ့လည္း ဒီတန္ခုိးနဲ႔ ေအာင္ျမင္ေစခဲ့တဲ့ အခ်က္တုိင္းမွာ ကြ်န္ေတာ့္လူသားေတြရဲ႕ လုပ္အားကို အလုိရိွခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႕ အသင္းေတာ္မွာ စာဆိုတစ္ခု႐ိွခဲ့ပါတယ္။ ဒါကေတာ့ "ဘုရား႐ွင္က ကြၽန္ေတာ္တို႕ကို ကြၽန္ေတာ္တို႕ မပါဘဲနဲ႕ဖန္ဆင္းခဲ့ေသာ္လည္း ဘုရားရွင္က ကြၽန္ေတာ္တို႕ကို ကြၽန္ေတာ္တို႕မပါဘဲနဲ႕ ကယ္တင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ္ေတာ္ရွင္က ကြၽန္ေတာ္တို႕ကို လြတ္လပ္မႈကေန ႐ုန္းထြက္ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႕ ေျပာေလ့ရွိတဲ့ ဇီးကုပ္ၿပီး နတ္ျပည္ကိုတင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။" ကြၽန္ေတာ္တုိ႕ကို ကိုယ္ေတာ္ရွင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ေပးသနားေတာ္မူေသာ လြတ္လပ္မႈကို သူကိုယ္တိုင္ မဖ်က္စီးပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႕ အလိုမရွိဘဲနဲ႕ ဘုရားရွင္ဟာ ဘာကိုမွလုပ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႕ ကိုယ္တိုင္ စိတ္ပါ လက္ပါနဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ရင္ေတာ့ ဒီလုပ္ေဆာင္ခ်က္ကို ေက်းဇူးေတာ္ေတြ ေပးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ္ေတာ္ရွင္ရဲ႕ စြမ္းပကားေၾကာင့္သာလွ်င္ နိမ့္ညံ့တဲ့ လူသားေတြ၊ သိုးေက်ာင္းတဲ့ သူေတြ၊ တံငါသည္ေတြဟာ တရားေဟာ ပုဂိၢဳလ္ထူး၊ ပုဂိၢဳလ္ျမတ္မ်ား ျဖစ္လာခဲ့ၾကပါတယ္။ ကိုယ္ေေတာ္ရွင္ဟာ တန္ခိုးေတာ္တစ္ခုမွာ မုန္႕ငါးလံုးႏွင့္ ငါးႏွစ္ေကာင္ကေန ၿပီးေတာ့ လူငါးေထာင္ေလာက္ စားႏိုင္ေအာင္ ဖန္ဆင္းခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္ေတာ္ဟာ ဘယ္ေတာ့မွ လူေတြမပါဘဲ မလုပ္ခဲ့ပါဘူး။ ဒီလူအားလံုးကို ေကြၽးေမြးဖို႕ရန္ ဒီလူေတြ ဆီကေန မုန္႕ငါးလံုးနဲ႕ ငါးႏွစ္ေကာင္ကို ကိုယ္ေတာ္ရွင္ ေတာင္းခံခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေက်းဇူးေတာ္ျဖင့္ ပြားမ်ားေစခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႕လည္း တစ္ဦးစီ တစ္ဦးစီ နားလည္ထားရမွာက မိမိက ဘာမွ်မလုပ္ဘဲနဲ႕ေတာ့ ကိုယ္ေတာ္ရွင္က ဘာေက်းဇူးေတာ္မွ ေပးမွာ မဟုတ္ပါဘူး။

ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ အေသးအဖြဲ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ကေလး တစ္ခုဟာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ တန္ခိုးေတာ္နဲ႕ထိေတြ႕ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႕ မေမွ်ာ္မွန္းႏိုင္တဲ့ ေအာင္ျမင္မႈေတြကို ရရွိ ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ မိတ္ေဆြ မိတ္ေဆြ အေနနဲ႕ အနည္းငယ္ လုပ္ၾကည့္ဖို႕ လိုပါတယ္။ ကိုယ္ေတာ္ရွင္ဟာ ဒီအနည္းငယ္ ကိုပဲ အပြား တိုးပြားေစပါလိမ့္မယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ သင္ဟာ ဘုရားရွင္ရဲ႕ ေက်းဇူးေတာ္ထဲမွ ရရွိပါလိမ့္မယ္။

ဒီလို ေပးဆပ္တဲ့ေနရာ အခ်ိဳ႕က ခဏတာ ေပးဆပ္ၿပီးေတာ့ အခ်ိဳ႕ၾကေတာ့ တသက္တာ ေပးဆပ္ၾကပါတယ္။ မည္သို႔ပင္ ဆိုေစကာမွဳ ေပးဆပ္ျခင္းဟာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ကိုယ္တိုင္က ဘုရား႐ွင္ကို တုန္႔ျပန္တဲ့ ေက်းဇူးတရားပဲ့ ျဖစ္ပါတယ္။ မိမ္ိ လက္သမားပညာတက္ရင္ ဒီပညာနဲ႔ ေပးဆပ္မယ္။ မိမိ ပန္းခ်ီးဆြဲတက္ရင္ မိမိတက္တဲ့ ပညာနဲ႔ ေပးဆပ္မယ္။ မိမိတက္တဲ့ ပညာနဲ႔ ေလာကရဲ႕လိုတဲ့ ေတာင့္တတဲ့ ေနရာမွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ေပးဆပ္ရမွာ ျဖစ္တယ္။ ေနာက္ဆုံး ယုတ္ဆြအဆုံး လက္ခုတ္တီးတက္ရင္းေတာင္ သူတစ္ပါးေတြ ေအာင္ျမင္ေနတဲ့ အခါ သင္ဟာ အသုံးက်တဲ့ လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။ ရင္ထဲက ေမတၱာတရားသာ အဓိကပါ။

ေမတၱာတရား မပါပဲနဲ႔ ကမၻာႀကီးကုိ အုပ္စုိးေနတာထက္၊ ေမတၱာတရားနဲ႔ ေပးတဲ့ ပန္းေလးတပြင့္က ပုိၿပီး တန္ဖုိး ရွိပါတယ္။ ဘုရားရွင္က ဒီျဖဴစင္တဲ့ ဆပ္ကပ္မႈေတြကို ဆပြားတုိးေစၿပီးေတာ့ ကြၽနု္တုိ႔ကုိ ေအာင္ျမင္မႈ ဆုလာဒ္ေတြအျဖစ္နဲ႔ ျပန္လည္ေပးအပ္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္လဲ ေအာင္ျမင္မႈ သရဖူကုိ ေဆာင္းႏုိင္ရေအာင္လုိ႔ မိမိမွာရွိတဲ့ ကုိယ္စီ ကုိယ္စီ ပညာရပ္ေတြ၊ ကုိယ္ရဲ႕ ျပည့္၀မႈေတြကို ဘုရားရွင္ရဲ႕ ေျခေတာ္ရင္းမွာ စုပုံအပ္ၿပီး လုိအပ္သမွ် ဆုေတြကို ဘုရားရွင္ဆီမွာ ေတာင္းခံရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေတာင္းတဲ့ဆုတုိင္း ရနုိင္ၿပီးေတာ့၊ ႀကံသမွ်ေအာင္၊ ေအာင္သမွ် လႈဒါန္းႏုိင္ၾကပါေစလုိ႔ ဆုေတာင္းလုိက္ပါတယ္။

ကေလာင္