၁၂ၾကိမ္ေျမာက္သာမန္တနဂၤေႏြေန႔

ရွင္မာကု ၄း၃၅-၄၁ “အဘယ္ေၾကာင့္ ေၾကာက္ရြံ႕ၾကသနည္း”

ယေန႔ဖတ္ရႈ႔ရသည့္ ဧ၀ံေဂလိတရားေတာ္တြင္ ေယဇူးခရစ္ေတာ္ႏွင့္သူ၏တပည့္ေတာ္မ်ား အပါအ၀င္ အျခားေသာခရီးသြားမ်ားႏွင့္အတူ တစ္ဖက္ကမ္းသုိ႔ေလွျဖင့္ ခရီးႏွင္ေနၾကပါတယ္။ ထုိခရီးစဥ္မွာ အျဖစ္အပ်က္ကေတာ့ ခရစ္ေတာ္အိပ္ေပ်ာ္ေနခ်ိန္မွာ မုန္တိုင္းက်ေရာက္တာ အေတာ္ဆုိးပုံရပါတယ္။ ပ်က္စီးျခင္းသုိ႔ပင္ေရာက္ေတာ့မယ့္ပုံပါပဲ။ ပုိ၍ဆုိးတာက မိမိတုိ႔ရဲ႕ဆရာသခင္ဟာ ခရစ္ေတာ္မွန္းသိပါလ်က္နဲ႔၊ အံ့ဖြယ္တန္ခုိးေတြလုပ္ေဆာင္ေနသူျဖစ္မွန္းသိပါလ်က္နဲ႔ ဆရာ့အေပၚမွာ ယုံၾကည္ျခင္းအားနဲျပီး ေသြးရူးေသြးပ်က္ျဖစ္ေနေအာင္ ေၾကာက္ရြံ႕ေနၾကတဲ့ တပည့္ေတာ္ၾကီးေတြပါ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေယဇူးခရစ္ေတာ္က - “သင္တုိ႔သည္အဘယ္ေၾကာင့္ ေၾကာက္ရြံ႕ေနၾကသနည္း။ သင္တုိ႔၌ယုံၾကည္ျခင္းမရွိသေလာ” ဟုေမးေတာ္မူပါတယ္။

မိတ္ေဆြ၊ ယေန႔တရားေတာ္ကေတာ့ “အေၾကာက္တရားႏွင့္ ယုံၾကည္ျခင္း” ကုိခပ္တည့္တည့္ မီးေမွာင္းထိုးျပေနပါေတာ့တယ္။ အေၾကာက္တရားေၾကာင့္ ယုံၾကည္ျခင္းေပ်ာက္ရသလား။ ဒါမွမဟုတ္ ယုံၾကည္ျခင္းေပ်ာက္လုိ႔ အေၾကာက္တရား၀င္လာတာလား။ ဒီေမးခြန္းဟာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔တေတြကုိလည္း ထိမွန္ေနပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ခရစ္ယာန္ဟုခံယူထားသည့္ ယုံၾကည္သူေတြအတြက္ ဒါဟာ ကာယခြန္အားသာမဟုတ္ဘဲ၊ ဘ၀ရဲ႕တဒဂၤပုစၦာတစ္ခုမဟုတ္ဘဲ စိတ္ဓါတ္ခြန္အားႏွင့္ ၀ိညာဥ္ခြန္အားကုိပါ ျပန္လည္စမ္းစစ္ဖုိ႔ စိန္ေခၚဖိတ္ေခၚလုိက္တာပါပဲ။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔တေတြ အေၾကာက္တရားကုိ ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ ျပန္လည္တုိက္ခုိက္ႏုိင္ပါ့မလား၊ မိတ္ေဆြ။

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဘ၀မွာ ဘယ္လုိမွမၿဖစ္ႏုိင္ေတာ့တဲ့အေၿခအေန၊ ငါ့ဘ၀ေတာ့ပ်က္ပါၿပီ ဆုိတဲ့အေၿခအေန၊ ငါ့ဘ၀ေတာ့ မထူးေတာ့ပါဘူးဆုိတဲ့အေၿခေနမ်ိဳးေတြနဲ႕ၾကဳံဖူးၾကမွာပါ။ မၾကာခဏဆုိသလုိ ဒီလုိအၿဖစ္မ်ိဳးေတြကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ေန႕စဥ္ဘ၀မွာ ၾကဳံရေလ့ရွိၾကမွာပါ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔တေတြအေနနဲ႕ တခုခုက်ရႈံးလုိ႕ ဘ၀ပ်က္ၿပီလုိ႕ ထင္တဲ့အခ်ိန္၊ စီးပြားေရးကပ္ဆုိဒ္လုိ႕ နလန္မထူႏုိင္ေတာ့တဲ့အေၿခအေန၊ အရွက္တရားတခုခုေၾကာင့္ လူေတာမတုိးႏုိင္ေတာ့တဲ့အေၿခအေန၊ စသၿဖင့္ အဆုိးဆုံးေသာအေၿခအေနမ်ား အခ်ိန္အခါမ်ားကုိ ၾကဳံေတြ႕ရတတ္ပါတယ္။ ဒီလုိအေၿခေနမ်ိဳး၊ အခ်ိန္အခါမ်ိဳးမွာ “ဘာေၾကာင့္မ်ား ငါ့ကုိမွ ဒါေတြၿဖစ္ရတာလဲ။ ၾကဳံေတြ႕ေစတာလဲ” လုိ႕ေမးခြန္းေတြ ေမးေနမိေကာင္းေမးေနမိပါလိမ့္မယ္။ တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေမးသင့္တဲ့ေမးခြန္းက “ငါဟာ ငါ့ရဲ႕ကာယခြန္အားေပၚမွာ မွီခုိေနမိလို႔လား” ဆုိတဲ့ေမးခြန္းပါပဲ။

ခႏၱာကာယကုိအားကုိးၿပီး လစ္လ်ဴရႈ႕မိတာေတြ အမ်ားၾကီးပါ။ လူဆုိတာ ခႏၱာတစ္ခုတည္းၿဖင့္ ဖန္ဆင္းခံထားရတာမဟုတ္ပါ။ ခႏၱာတစ္ခုတည္းၿဖင့္ ဖန္းဆင္းခံရတဲ့အရာေတြ သက္ရွိေတြ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ပတ္၀န္းက်င္မွာ အမ်ားၾကီးပါ။ ၎တုိ႕မည္သုိ႕ အသက္ရွင္ေနထုိင္ၾကသလဲဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕လူသားေတြနားလည္ၾကပါတယ္။ သုိ႕ေသာ္လည္း မိမိကုိယ္ကုိေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ နားမလည္ႏုိင္ၾကပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲ။ ၎အေျဖအတြက္ အေၾကာက္တရားဟာ တစ္ခုအပါအ၀င္ပါ။

ယေန႔တရားေတာ္ထဲက မုန္တုိင္းႏွင့္ၾကံဳခုိက္ မိမိတုိ႔ဘ၀ႏွင့္အသက္ ပ်က္စီးျခင္းေရာက္မွာကုိ ေၾကာက္လန္႔ေနၾကတဲ့ တပည့္ေတာ္ၾကီးေတြလုိ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔တေတြဟာလည္း က်ဆုံးျခင္းေတြ၊ ပ်က္စီးျခင္းေတြ၊ အရႈံးေတြ၊ ေ၀ဒနာေတြ၊ ဒုကၡေတြနဲ႔ၾကဳံေတြခုိက္ ေၾကာက္ရြံ႕ေနၾကသူေတြ ျဖစ္ေနႏုိင္ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕စာသားေလးကုိ ထပ္ဆင့္ကုိးကားေျပာရမယ္ဆုိရင္ . . . “It is not power that corrupts but fear.” တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ကုိ ဖ်က္စီးတာ အာဏာမဟုတ္ဘဲ အေၾကာက္တရားသာၿဖစ္တယ္လုိ႕ ဆုိလုိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕တေတြဟာ အေၾကာက္တရားေၾကာင့္သာ ပ်က္စီးၿခင္းရဲ႕ ပစ္မွတ္ၿဖစ္ေနရပါတယ္။ အေၾကာက္တရားေၾကာင့္ မွန္တာေတြကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ မလုပ္ရဲၾကဘူး၊ အေၾကာက္တရားေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ မွန္တာေတြကုိ မေၿပာရဲၾကဘူး၊ အေၾကာက္တရားေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ တရားမွ်တၿခင္းကုိ မေထာက္ခံရဲၾကဘူး၊ အေၾကာက္တရားေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ေမတၱာတရားမထားရဲၾကဘူး၊ အေၾကာက္တရားေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ အခ်င္းခ်င္း မခြင့္လႊတ္ရဲၾကဘူး၊ အေၾကာက္တရားေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ၿပန္လည္ေက်ေအးၿခင္း မလုပ္ေဆာင္ရဲၾကဘူး။ အေၾကာက္တရားေၾကာင့္ ယုံၾကည္ျခင္းေတြေပ်ာက္စျဖစ္လာရာက ေပ်ာက္ေပ်ာက္လာရတယ္။

တကယ္ေတာ့ ယုံၾကည္ျခင္းဟာ အေၾကာက္တရားကုိ တြန္းလွန္ႏုိ္င္တယ္ဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေမ့ေနတတ္တယ္။ ယုံၾကည္ရာ၊ ယုံၾကည္ခ်က္ရွိလုိ႔ မိမိတို႔အနာဂတ္ႏွင့္ အသက္ရွင္သန္ေနတာကုိ ေမ့ေနတတ္ၾကတယ္။ စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ - အေၾကာက္တရားဆုိတာ တဒဂၤအဖ်က္အစီးလက္နက္တစ္ခုျဖစ္ျပီး ထုိတဒဂၤေလးမွာ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔တေတြက်ဆုံးမသြားဘဲ ယုံၾကည္ျခင္းျဖင့္ ဆက္လက္ရွင္သန္ေနႏို္င္ပါတယ္။ ဘယ္လုိျဖစ္ႏုိင္မလဲ။

ဘာသာေရးပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးကုိ ၎ရဲ႕ ၀ိညာဥ္ေရးေျခာက္ေသြ႕မႈ႔အေၾကာင္း ေမးျမန္းၾကည့္ပါ။ အေျဖက ဘုရားႏွင့္ေ၀းကြာေနလုိ႔ပါဟု ေျဖေပးပါလိမ့္မယ္။ ထုိ႔အတူ သာမာန္ဘာသာ၀င္တစ္ဦးကုိ ဘာေၾကာင့္ အဆင္မေျပတာေတြ ဆက္တုိက္ျဖစ္ေနသလဲ ေမးျမန္းၾကည့္ပါ - စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ အျဖစ္ႏုိ္င္ဆုံးအေျဖက ဘုရားႏွင့္ေ၀းကြာေနလုိ႔ပါ။ တကယ္တမ္းေတာ့ ဘုရားႏွင့္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔တေတြ ဘယ္ေတာ့မွမေ၀းပါဘူး။ ဘုရားသခင္ဟာ ေနရာတုိင္းမွာရွိေနျပီး အျမဲတမ္းရွိေနလုိ႔ပါပဲ။ အထူးသျဖင့္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ယုံၾကည္သူေတြရဲ႕ ႏွလုံးသားထဲ၊ ဘ၀ထဲမွာေပါ့။ သုိ႔ေသာ္လည္း ကၽြႏု္ပ္တုိ႔တေတြဟာ မိမိတုိ႔၏ Fallen Nature ဆုိတဲ့ အားနည္းခ်က္ေၾကာင့္ ယုံၾကည္ျခင္းမွာ ေတြေ၀ျပီး ဘုရားကုိ မိမိဘ၀ထဲကေန ဘယ္ထုတ္ဖုိ႔ၾကိဳးစားေနမိလုိ႔ပါ။ ဆရာသခင္ကုိအားကုိးရမယ့္အစား မိမိတုိ႔ကာယခြန္အားမွာပဲ မွီခုိျပီး ယုံၾကည္ျခင္းေပ်ာက္သြားရတာ ဒုကၡေ၀ဒနာတစ္ခုပါပဲ။ ဒါေတြကုိ ေယဇူးခရစ္ေတာ္ ကုစားေပးေနပါျပီ။

ဘယ္လုိလဲ မိတ္ေဆြ၊ အေၾကာက္တရားက သင့္ကုိလႊမ္းၿခဳံထားဆဲလား၊ ဒီအေၾကာက္တရားကုိ ေက်ာ္လႊားဖုိ႕ လုံေလာက္တဲ့ ယုံၾကည္ျခင္းသတၱိခြန္အားရွိေနျပီလား။ ထိုယုံၾကည္ျခင္းသတၱိဟာ သခင့္ထံမွလြဲ၍ ဘယ္မွမရွိပါ။“အာရုံမ်ားမၿမင္ႏုိင္ရာကုိ ယုံၾကည္ၿခင္းၿဖင့္ ၿဖည့္ေပးေလ၏။”

ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ခႏၱာပ်က္စီးလွ်င္ပ်က္စီးပါေစ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕၏ယုံၾကည္ၿခင္းကုိေတာ့ အပ်က္စီးမခံပါႏွင့္။ ဤယုံၾကည္ၿခင္းၿဖင့္သာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕တေတြဟာ ခရစ္ေတာ္ကုိေတြ႕ၿမင္ႏုိင္မွာၿဖစ္ၿပီး၊ ခရစ္ေတာ္ကုိ ေတြ႕ၿခင္းဟာ မိမိဘ၀ကုိေတြ႕ၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။ မိမိဘ၀ကုိေတြ႕ၿခင္းသည္ မိမိ၏မိတ္ေဆြမ်ားကုိ နားလည္ေတြ႕ရွိၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။ ထုိသုိ႕ဆုိလွ်င္- ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ဘ၀ ရွင္သန္ထုိက္ေနပါၿပီ။

ရွင္သန္ထုိက္သည့္ဘ၀သုိ႔ . . .

ကုိရင္ (ဒုိမီနီကန္)