တတိယသာမာန္ တနဂၤေႏြေန႕ ကမၼ႒ာန္းေထာက္ရႈ႕ခ်က္ (၂၇.၁.၂၀၁၃)

ဘုရားသခင္၏ အမွန္တရားႏွင့္ေကာင္းၿမတ္ၿခင္းတုိ႕၏ အသိပညာမ်ား ကၽြႏု္ပ္တုိ႕ဘ၀မွာ ရွိေနဖုိ႕အတြက္ မည္သုိ႕ မည္ပုံ က်ိဳးစားႏုိင္ ပါသနည္း။ ထုိသုိ႕ ၿပည့္စုံေစရန္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕ဘက္မွ ဘာေတြ မ်ား ေပးဆပ္ဖုိ႕ လုိပါသနည္း။ (လုကား ၁း ၁၊ ၄း၁၄-၂၂)

၁။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕ဘ၀ထဲမွာ ဘုရားသခင္ရွိေနရမည္။ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ထိေတြ႕ဖူးရမည္။

၂။ ဘုရားသခင္၏ အမွန္တရားႏွင့္ ေကာင္းၿမတ္ၿခင္းတုိ႕၌ ယုံၾကည္မႈ႕ ရွိရေပမည္။

၃။ ဘုရားသခင္၏ အမွန္တရားႏွင့္ ေကာင္းၿမတ္ၿခင္းတုိ႕ကုိ လက္ခံ၍ လုိခ်င္ ဆႏၵရွိရမည္။

ဒီေတာ့ဗ်ာ- ကၽြႏု္ပ္တုိ႕ဘ၀ထဲမွာ ဘုရားသခင္ရွိေနလား။

ဘုရားသခင္ႏွင့္ ထိေတြ႕ ဖူးလားဟူ၍ မိမိကုိယ္ကုိ စမ္းစစ္ ၾကည့္ဖုိ႕ လုိလိမ့္မည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ တနဂၤေႏြေန႕ ကာနန္ၿမိဳ႕ လက္ထပ္ပြဲႏွင့္ ခရစ္ေတာ္ အေၾကာင္း စဥ္းစားေထာက္ရႈ႕ ထားေသာ ကၽြႏု္ပ္၏ ကမၼဌာန္းသည္ အထက္ပါ အေၿဖကုိ မီးေမာင္း ထုိးၿပ ေပးႏုိင္ ပါသည္။ ထုိေၾကာင့္ ၿပန္လည္ေကာက္ႏႈတ္ ေဖာ္ၿပရမည္ ဆုိလွ်င္- ဘုရားသခင္သည္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕ဘ၀၏ သုခ အခါသမယတြင္ သာမကဘဲ ဒုကၡေ၀ဒနာ က်ေရာက္ ၾကဳံေတြ႕ေနခ်ိန္ မွာလည္း ရွိေနပါသည္။ ဘုရားသခင္ ကုိယ္ေတာ္တုိင္ သုခ ၊ေကာင္းၿမတ္ၿခင္းၿဖစ္၍ ထုိအခ်ိန္၌ သူသည္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕ႏွင့္ အတူရွိေနသည္။ ဒုကၡေတြ႕ခ်ိန္၌လည္း သူသည္ သနား ၾကင္နာတတ္ေသာ ဘုရား ၿဖစ္သည့္ အေလ်ာက္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕ႏွင့္ အတူ ရွိေနေလသည္။ ထုိ ဒုကၡမ်ားထဲမွာ ယုံၾကည္ၿခင္း၊ ေမွ်ာ္လင့္ၿခင္းဟုေသာ ေကာင္းၿမတ္ၿခင္းတုိ႕ အားၿဖင့္ အလင္းၿပေနေလ၏။ (ငါသည္ အလင္းၿဖစ္၏။) 

တခ်ိဳ႕က ေကာင္းၿမတ္ၿခင္းကုိ ဘုရားသခင္၏ သေဘာသဘာ၀တစ္ခုဟု ဆုိလွ်င္ လြယ္လြယ္ကူကူ သေဘာတူေသာ္လည္း ၿပသနာမွာ ဒုကၡေ၀ဒနာမ်ားပင္ ၿဖစ္ေနပါသည္။ အားလုံးစုံကုိ တတ္ႏုိင္သည့္ အနႏၱတန္ခုိးေတာ္ရွင္ ဘုရားၿဖစ္လ်က္ ေလာကသားေတြကုိ အဘယ္ေၾကာင့္ ဒုကၡေ၀ဒနာ ခံထမ္းေစပါသလဲ။ ဒါမွမဟုတ္ ဒုကၡေ၀ဒနာေတြၾကားမွာ ဘုရားမရွိေလသေရာလားဗ်ာ။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕ကုိမ်ား ဘုရားသခင္ စြန္႕ပစ္သြားေလသလား။ ထုိသုိ႕ေမးခြန္းမ်ား စဥ္းစားေထာက္ရႈ႕မိတုိင္း ကၽြႏု္ပ္ရင္မွာ ခရစ္ေတာ္၏ ဒုကၠစရိယာႏွင့္ အေသခံၿခင္းကုိ ေၿပးၿမင္မိသည္။ တန္ခုိးရွင္ၿဖစ္ပါလ်က္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕ လူသားေတြကုိ ကယ္တင္ဖုိ႕ သူကုိယ္ေတာ္တုိင္ ဒုကၠစရိယာခံ၊ အေသခံၿပီး ကယ္တင္ဖုိ႕ လုိအပ္ပါသလား။ အဘယ္ေၾကာင့္မ်ား ဤလမ္းကုိမွ ကုိယ္ေတာ္ရွင္ေရြးခ်ယ္ခဲ့ပါသလဲ။ အမွန္ဆုိရေသာ္ ဒုကၡဟူသည္မွာလည္း ကၽြႏု္ပ္တုိ႕ ေလာကသားေတြရဲ႕ ဘ၀အစိတ္အပုိင္း တစ္ခုအၿဖစ္ အမွန္တရားတစ္ခု အၿဖစ္ရွိေနပါသည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္ ခရစ္ေတာ္ ကုိယ္ေတာ္တုိင္ (ငါသည္အမွန္တရား) ဟုေၾကြးေၾကာ္ ၿပီးကာမွ ထုိအမွန္တရားကုိ ရင္မဆုိင္ဘဲ ေရွာင္တိမ္းသြားမည္ မဟုတ္ပါ။ ထုိေၾကာင့္ ဤလမ္းကုိ ေရြးခ်ယ္တာဟာ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕ ေလာကသားမ်ားအတြက္ အၾကီးၿမတ္ဆုံး ေပးဆပ္မႈ႕ႏွင့္အတူ ရရွိလာမည့္ ထာ၀ရအသက္ (ထာ၀ရေကာင္းၿမတ္ၿခင္း) ဆုလာဒ္အတြက္လည္း ယုံၾကည္စြာ ေမွ်ာ္လင့္စြာ တမ္းတႏုိင္ပါၿပီ။ ခရစ္ေတာ္ သင္ေပးခဲ့သည့္ သင္ခန္းစာ (သတင္းေကာင္း)မွာ ထုိအမွန္တရားကုိ လက္ခံတတ္ဖုိ႕ပါ။ လက္ခံတယ္ဆုိတာ ဟုတ္ကဲ့၊ ဟုတ္မွာပါ၊ မွန္ပါတယ္ ဆုိရုံနဲ႕ မၿပီးၿပည့္စုံပါ။ လက္ခံတတ္ၿခင္းမွာ- ဟုတ္တယ္၊ မွန္တယ္၊ ဒီေတာ့ ဒီထက္ပုိေကာင္းေအာင္ ငါၾကိဳးစားမယ္။ ငါလုပ္ေဆာင္မယ္ဆုိတဲ့ သံဒိတ္ဌာန္ ခ်မွတ္ၿခင္း ၿဖစ္ပါသည္။ ဒုကၡကုိေတြ႕ၾကဳံၿခင္းအားၿဖင့္ ပုိမုိေကာင္းမြန္ေသာ ဘ၀အေၿခအေနကုိ စဥ္းစားေရြးခ်ယ္ တတ္ရန္ ဖိတ္ေခၚၿခင္း တစ္ခုပါ။ စဥ္းစားေတြးေခၚၿခင္းသည္လည္း ဘုရားသခင္၏ ပုံသ႑န္ႏွင့္ အဆင္ တူေအာင္ ဖန္ဆင္းခံထားရေသာ လူသားမ်ား၌သာ ရွိသည္။

သုိ႕ၿဖစ္၍ ဒုကၡသည္ပင္ လက္ခံတတ္ေသာ္ ေကာင္းၿမတ္ၿခင္း ၿဖစ္လာေပသည္။ ဒီေတာ့ ဘုရားသခင္၏ အမွန္တရားႏွင့္ ေကာင္းၿမတ္ၿခင္းတုိ႕၌ ယုံၾကည္မႈ႕ရွိပါရဲ႕လား။ အမွန္တရားကုိ လက္ခံဖုိ႕ရန္အတြက္ သုခႏွင့္ဒုကၡ တြဲလ်က္ လက္ခံႏုိင္ရေပမည္။ သုခကုိ တန္ဖုိးထားခ်ိန္ ဒုကၡအားၿဖင့္လည္း သင္ခန္းစာ ယူေစရမည္။ ထုိေၾကာင့္ ေလာကအမွန္တရား ၿဖစ္သည့္ သုခႏွင့္ဒုကၡယွဥ္တြဲကာ လက္ခံၿပီး သုခႏွင့္ ေကာင္းၿမတ္ၿခင္းကုိ လုိခ်င္ဆႏၵရွိပါ။ ဆႏၵရွိလွ်င္ နည္းလမ္း ရွိပါသည္တဲ့။ ကန္လယ္ကၾကာ(သုခ)ကုိ လုိခ်င္လွ်င္ေတာ့ ေရကူးတတ္ဖုိ႕ (ဒုကၡ)ကုိေတာ့ ၿဖတ္သန္းရေပလိမ့္မည္။

ယေန႕ က်မ္းစာေတာ္ၿမတ္ (လု(၁း၁၊ ၄း၁၄-၂၂)တြင္ က်မ္းေရးပုဂိၢဳလ္ၾကီး သံလုကားသည္ အမွန္ တရားမ်ားကုိ ၿပန္လည္ေရးသား ၿပဳစုၿခင္းၿဖစ္ေၾကာင္း အခန္း (၁း၁)တြင္ ေဖာ္ၿပထားေလသည္။ ထုိေနာက္တြင္ ခရစ္ေတာ္သည္ ဘုရားသခင္၏ အမွန္တရားႏွင့္ေကာင္းၿမတ္ၿခင္းတုိ႕၏ အသိပညာမ်ား ၿပည့္၀ေနၿပီး သူ၏ဇာတိေၿမ နာဇရက္သို႕ ၿပန္လာၿပီး ေၿပာဆုိေသာ စကားမ်ားသည္ ၾကားနာသူတုိင္း ရင္သပ္ ရႈေမာရေလ၏။ သုိ႕ေသာ္လည္း သူတုိ႕ မယုံၾကည္ႏုိင္။ ဤသူသည္ လက္သမား ဂ်ိဳးဇက္၏သား မဟုတ္ေပေလာ။  

အထက္ပါ အသိတရားမ်ားအား ဆင္ၿခင္တုံတရားႏွင့္ ယုံၾကည္ၿခင္း ေပါင္းစပ္၍ စဥ္းစားေထာက္ရႈ႕ေသာ္ ဘုရားသခင္၏ အမွန္တရားႏွင့္ေကာင္းၿမတ္ၿခင္းတုိ႕၏ အသိပညာမ်ား ကၽြႏု္ပ္တုိ႕ ဘ၀မွာၿပည့္စုံ လာပါလိမ့္မည္။ သန္႕ရွင္းေသာ ၀ိညာဥ္ေတာ္ဘုရားသည္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕၌ အၿမဲလုပ္ေဆာင္လ်က္ရွိသည္။

ကုိရင္ (ဒုိမီနီကန္)