အျပစ္

အျပစ္

အျပစ္ဆိုတာကို အဓိပၸါယ္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ဖြင့္ဆိုၾကပါတယ္။ St. Augustine ကေတာ့ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ပညတ္ေတာ္ကို ကာယ၊ ၀စီ၊ မေနာနဲ႕ ခ်ိဳးေဖာက္ျခင္းလုိ႕ ဆိုထားပါတယ္။ ဓမၼသစ္က်မ္းကေတာ့ ဘုရားသခင္ကိုခ်စ္ရန္ ပ်က္ကြက္ျခင္းနဲ႕ နီးစပ္ေသာသူအား ခ်စ္ရန္ ပ်က္ကြက္ျခင္းကို အျပစ္လို႕ ဆိုထားပါတယ္။ St. Thomas Aquinas ကေတာ့ အျပစ္ တိုင္းဟာ လူကို သူ႕ရဲ႕ စစ္မွန္တဲ့ ေနာက္ဆံုးပန္းတိုင္ကေန ေသြဖယ္သြားေစတယ္။ အဲဒီ အျပစ္ကလည္း လြတ္လပ္စြာ ေရြးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္ရွိတဲ့ ဆႏၵကေနလာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အျပစ္တိုင္းဟာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေမတၱာက႐ုဏာကို ေျခစံုကန္ၿပီး မိမိအလိုကိုလိုက္ျခင္း အမႈျဖစ္တယ္လုိ႕ ဆုိပါတယ္။

အျပစ္ႀကီး (Martail Sin) ကို ေသေစတတ္ေသာ အျပစ္လို႕ေခၚပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ၀ိညာဥ္ရဲ႕ ေျဖာင့္မတ္ျခင္း ေက်းဇူးေတာ္အသက္ကို ဖ်က္ဆီးပစ္လိုက္ၿပီး ဘုရားသခင္နဲ႕သူစိမ္းျဖစ္သြားေစလုိ႕ပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ အျပစ္ႀကီးဟာ ခရစ္ယာန္ အသက္တာအတြက္ အဆိုး႐ြားဆံုး ရန္သူျဖစ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ ေက်းဇူးေတာ္အသက္ကို ဖ်က္ဆီး ပစ္လိုက္ျခင္းျဖင့္ ဘုရားသခင္ထံကေန ကြဲကြာေစတဲ့ တစ္ခုတည္းေသာနည္းလမ္း ျဖစ္ပါတယ္။ အျပစ္ႀကီး တစ္ခုတည္းကေတာင္ ဒီေလာက္ အက်ိဳးယုတ္ေစရင္ အျပစ္ႀကီးထဲမွာ နစ္မြန္းေနတဲ့ ၀ိညာဥ္ရဲ႕ ၀မ္းနည္းဖြယ္ရာ အေျခအေနကို ခန္႕မွန္းရတာ မခက္ခဲပါဘူး။ အျပစ္ ထပ္ခါထပ္ခါ ျပဳလုပ္တတ္တဲ့ အက်င့္ဟာ တစ္ျခားအေလ့အက်င့္မ်ားလိုပဲ တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဒုတိယသဘာ၀အက်င့္လုိ ျဖစ္လာၿပီး ေျပာင္းလဲျခင္းရရွိဖို႕ အင္မတန္ ခက္ခဲပါေတာ့တယ္။

ေယဘုယ်အားျဖင့္ အျပစ္သား (၄) မ်ိဳး (၄) စား ခြဲျခားႏိုင္ပါတယ္။ သူတို႕ရဲ႕ ကြာျခားခ်က္ေတြကို ေလ့လာၿပီး အျပစ္သားတစ္ေယာက္ကို ေနာင္တရ ျပန္လည္လာေအာင္ ေခၚေဆာင္ရာမွာ သူတုိ႕နဲ႕ အသင့္ေတာ္ဆံုးနည္းလမ္းကို သံုးရမွာျဖစ္ပါတယ္။

ပထမ အမ်ိဳးအစားကေတာ့ မသိျခင္း၊ အသိပညာမဲ့ျခင္းေၾကာင့္ အျပစ္ျပဳၾကတဲ့ သူမ်ားျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ အ႐ူးကဲ့သုိ႕ လံုး၀ ထံုထိုင္းၿပီး သင္ေပးလုိ႕ မရႏိုင္တဲ့သူမ်ိဳးကို မဆိုလိုပါဘူး။ ဒီလုိ လူမ်ိဳးကိုေတာ့ လံုး၀မသိလုိ႕ လုပ္တာျဖစ္လုိ႕ လုံး၀ကို အျပစ္မတင္ႏိုင္ပါဘူး။ အခုေျပာတဲ့ ပထမအမ်ိဳးအစားမွာ ဘယ္လုိလူမ်ိဳးကုိ ဆုိလုိသလဲဆုိရင္ ပညာအရည္ အခ်င္းလံုး၀မရွိျခင္း၊ ဘာသာေရး သြန္သင္ခ်က္မ်ားနဲ႕ အလွမ္းေ၀းကြာေနတဲ့ ေဒသမ်ားမွာ ေနထိုင္ရတဲ့အတြက္ ဘာသာေရး အသိတရားမဲ့ျခင္းကို ဆိုလိုပါတယ္။ ဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳး ရွိသူေတြလည္း အျပစ္ရဲ႕မေကာင္းမႈ၊ ဆိုးယုတ္မႈကို အတိုင္းအတာ တစ္ခုအထိေတာ့ သိရွိၾကပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ေသာ အျပဳအမူမ်ားဟာ ကိုယ္က်င့္တရားအရ မေကာင္းဘူးဆိုတာကို သိၾကၿပီး တစ္ခါတရံမွာဆိုရင္ ေနာင္တ သံေ၀ဂစိတ္ေတာင္မွ စြဲတတ္ၾကပါတယ္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ သူတို႕လည္းပဲ အျပစ္ႀကီးကို သိလ်က္နဲ႕ ျပဳႏိုင္မိၾကပါတယ္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ ဒီလိုပုဂိၢဳလ္ေတြဟာ ဘုရားသခင္ေရွ့မွာ အျပစ္ ေပါ့ၾကပါတယ္။ တကယ္လုိ႕ သူတို႕ဟာ စိတ္ထဲမွာ မသိုးမသန္႕ျဖစ္ၿပီး ဒါမမွန္ကန္ဘူး၊ အျပစ္ရွိတယ္လို႕ထင္တဲ့ အရာေတြကို ေရွာင္ၾကဥ္မယ္။ အျပင္က လႊမ္းမိုးမႈေတြ ရွိေနေစကာမူ အေျခခံက်က် သမာသမတ္ရွိေအာင္ ဆက္လက္ေနထိုင္မယ္။ အထူးသျဖင့္ ေသအံ့ဆဲဆဲ အခ်ိန္မွာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ က႐ုဏာေတာ္ကို ယံုၾကည္ၿပီး ေနာင္တသံေ၀ဂစိတ္မ်ားနဲ႕ သူတို႕ရဲ႕ ႏွလံုးသားကို ဘုရားသခင္ထံ အပ္ႏွံမယ္ဆိုရင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ခံု႐ံုးမွာ သနားျခင္းနဲ႕ စစ္ေဆးခံရမယ္ဆိုတာ ေျမႀကီး လက္ခတ္မလြဲပါဘဲ။ ခရစၥတူးသခင္က (ရွင္လုကား- ၁၂း၄၈) မွာ "အၾကင္သူသည္ မ်ားစြာေသာ ေက်းဇူးကိုခံ၏။ ထိုသူသည္ မ်ားစြာ ေပးဆပ္ရလိမ့္မည္" လုိ႕ ဆိုထားေတာ့ ဒီလုိလူေတြဆီက ဘုရားသခင္ဟာ နည္းနည္းပဲ ျပန္ေတာင္းခံလိမ့္မယ္လုိ႕ စဥ္းစားႏိုင္ပါတယ္။ ဒီလုိ ၀ိညာဥ္မ်ားဟာ အခြင့္အေရးရွိရင္ အထိုက္အေလ်ာက္ လြယ္ကူစြာ ဘုရားဆီသို႕ ျပန္လွည့္လာတတ္ပါတယ္။ သူတို႕ရဲ႕ ပ်က္စီးေနတဲ့ ဘ၀ဟာ မေကာင္းမႈျပဳလုပ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ေၾကာင့္ မဟုတ္ဘဲ မသိနားမလည္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ႏွလံုးသားကို ထိမိခံစားေစတဲ့ ဘယ္လုိ အေျခအေနကမဆို ဘုရားဆီသို႕ ျပန္ပို႕ေစပါတယ္။ ဥပမာ - မိသားစု၀င္ တစ္ဦးဦး ေသဆံုးျခင္း၊ ၾကားနာလိုက္ရတဲ့ ၾသ၀ါဒတစ္ခု၊ ဘာသာေရး အသိုင္းအ၀ိုင္း တစ္ခုခုနဲ႕ သိကြၽမ္းခြင့္ရျခင္းတို႕ေလာက္နဲ႕ကုိ လမ္းမွန္သို႕ ျပန္ေရာက္ေစပါတယ္။

ဒုတိယ အုပ္စုကေတာ့ အားနည္းေသာ သူမ်ား၊ စိတ္စြမ္းအင္ နည္းေသာသူမ်ား၊ အာ႐ံုခံစားမႈ ေနာက္အလြယ္တကူ လိုက္ပါတတ္သူမ်ား၊ ဥာဏ္စြမ္းအား နည္းသူမ်ား၊ အာ႐ံု မ၀င္စားေသာသူမ်ား၊ သူရဲေဘာနည္းေသာသူမ်ား ျဖစ္ၾကပါတယ္။ သူတို႕ဟာ အျပစ္မွားမ်ားအတြက္ ေၾကကြဲ ၀မ္းနည္းတတ္ၾကပါတယ္။ ေကာင္းတဲ့သူေတြကို အားက်ၿပီး သူတို႕လို ျဖစ္ခ်င္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တကယ္တမ္းလက္ေတြ႕က်ေတာ့ သူတို႕ဟာ ခြန္အားနဲ႕သတိၱ ေတြမရွိၾကပါဘူး။ ဒီလို စိတ္ေနစိတ္ထားမ်ိဳးက သူတို႕ကို အျပစ္ကေန ခြင့္မလႊတ္ေစပါဘူး။ သူတို႕ဟာ အသိတရား ပိုမို ရွိၾကတဲ့အတြက္ မသိလို႕ လုပ္ၾကသူေတြထက္ ပိုၿပီး အျပစ္ႀကီးပါတယ္။ သူတို႕ကို ဆိုးယုတ္တယ္လို႕ေတာ့ မဆိုႏိုင္ပါဘူး။ အားနည္းတယ္လို႕ပဲ ဆိုရပါမယ္။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ခိုင္ခိုင္မာမာ ခ်ထားကာ စကၠရမင္တူးမ်ားကို မၾကာခဏခံယူၿပီး အျပစ္သို႕ပို႕ ေသာ လမ္းမ်ားကို ေရွာင္ၾကဥ္ရပါမယ္။

တတိယအုပ္စုကေတာ့ ေသြးေအးေအးနဲ႕ တမင္သက္သက္ႀကီး အျပစ္ျပဳလုပ္သူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ၾသတၱပၸစိတ္မွာလည္း ေနာင္တ သံေ၀ဂစိတ္မရွိ၊ အျပစ္ကို ဆက္လက္ မက်ဴးလြန္ႏိုင္ရေလေအာင္ ၾသတၱပၸစိတ္ထဲက သတိေပးသံ တိုးတိုးကေလးကို မၾကားရေအာင္ နားပိတ္ ထားတတ္ၾကပါတယ္။ သူတို႕ရဲ႕ အျပဳအမူဟာ ဘုရားသခင္ကို ေစာ္ကားေနတယ္ ဆုိတာကိုလည္း ေၾကာင့္ၾကပူပန္ျခင္း မရွိၾကပါဘူး။ ဒီလို ပုဂိၢဳလ္ေတြ အက်င့္ပံုစံေျပာင္းလဲလာ ဖို႕ခက္ခဲတတ္ပါတယ္။ ေက်းဇူးေတာ္ရဲ႕ အလင္းေပးျခင္းကို ၾကာရွည္စြာ သစၥာမဲ့ျခင္း၊ ကုိယ္က်င့္တရားရဲ႕ အေျခခံ စံေတြကို မသိလိုက္ မသိဘာသာျပဳျခင္း၊ သူတို႕ကို ကူညီခ်င္တဲ့သူေတြက ေပးလာတဲ့ အႀကံဥာဏ္ေတြကို တမင္သက္သက္ မထီမဲ့ျမင္ျပဳျခင္း စတဲ့ဒီအရာေတြ အားလံုးက သူတို႕ရဲ႕ ႏွလံုးသားကို ခိုင္မာေစတဲ့အတြက္ သူတို႕ လမ္းမွန္ကို ျပန္ေရာက္ႏိုင္ဖို႕ကေတာ့ အမွန္တကယ္ အံ့ဖြယ္ ေက်းဇူးေတာ္မ်ား လိုအပ္ပါတယ္။ အထိေရာက္ဆံုးေသာ နည္းလမ္းမ်ားကေတာ့ သူတို႕ရဲ႕ လုပ္ငန္းတူသူမ်ား (သို႕) လူမႈေရး အဆင့္အတန္းတူ သူမ်ားနဲ႕အတူ ၀ိညာဥ္ေရး လႈပ္ရွားမႈေတြမွာ ပါ၀င္လုပ္ေဆာင္ဖို႕ အားေပးရမယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ ၀တ္ေစာင့္ျခင္း၊ သာသနာအုပ္စုရဲ႕ အက်ိဳးေဆာင္လုပ္ငန္းမ်ား စတာေတြမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႕ဟာ ဒီအလုပ္ေတြကို စူးစမ္း ေလ့လာလိုတဲ့ သေဘာနဲ႕သာ လုပ္ကိုင္တတ္ၾကပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ရင္းႏွီးတဲ့ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ေယာက္ရဲ႕ ဖိတ္ေခၚခ်က္အရ ပါ၀င္ လာတတ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီလို အခ်ိန္မွာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ မဟာေက်းဇူးေတာ္က ေစာင့္ငံ့ ေနတတ္ပါတယ္။ အံ့ၾသဖြယ္ရာ ပံုစံ ေျပာင္းလဲလာမႈေတြ ရွိလာတတ္ပါတယ္။

စတုတၳအုပ္စုကေတာ့ အျပစ္အႀကီးဆံုး ပုဂိၢဳလ္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလူေတြဟာ နတ္ဆိုးဆန္ဆန္ ေခါင္းမာစြာနဲ႕အျပစ္ျပဳၾကပါတယ္။ သူတို႕ဟာ အစပထမေတာ့ ေကာင္းတဲ့ ခရစ္ယာန္ေတြပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ ဆိုးယုတ္ ညံ့ဖ်င္းလာၿပီး သူတို႕၀ိညာဥ္ဟာ လံုးလံုးလ်ားလ်ားႀကီးကို ဆံုး႐ႈံးသြားသည္အထိ မေကာင္းမႈဘက္ကို ပိုမို အေလွ်ာ့ေပးလာၾကပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ဘာသာကို စြန္႕ပစ္ ၾကပါေတာ့တယ္။ ေနာက္ဆံုး အတားအဆီးေတြလည္း က်ိဳးေပါက္သြားၿပီး ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီလူေတြဟာ မေကာင္းတာ မွန္သမွ်ကို လြယ္လြယ္ေလးနဲ႕ က်ဴးလြန္ ၾကေတာ့တယ္။ သူတို႕ဟာ ဘာသာတရားနဲ႕ အသင္းေတာ္ကို ပုတ္ခတ္ေျပာဆိုၿပီး တခ်ိဳ႕ဆိုရင္ ကက္သလစ္မဟုတ္တဲ့ ဘာသာထဲကို၀င္ကာ အဲဒီ ဘာသာအေၾကာင္းကို ဇြဲနပဲနဲ႕ ျဖန္႕ျဖဴးၾကပါေတာ့တယ္။ ဒီလို မ်ိဳးလူေတြဟာ ဘုရားဆီ ျပန္လွည့္လာႏိုင္တဲ့ အခြင့္အေရး တံခါးေတြကို တမင္သက္သက္ ပိတ္ထားၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းေတြကိုေတာင္ "အကယ္၍သာ ငါေသခါနီးမွာ ကေယာင္ေခ်ာက္ခ်ားျဖစ္ၿပီး အာပတ္ေျဖဖို႕ ဘုန္းႀကီးကို ေခၚခိုင္းမိရင္ေတာင္ မေခၚၾကနဲ႕" ဟု မွာထားတတ ္ၾကပါတယ္။ ဆြဲေဆာင္ျခင္း၊ အႀကံဥာဏ္၊ ဆံုးမစကား ေတြနဲ႕ေတာ့ ဒီလူေတြကို မေျပာင္းလဲေစႏိုင္ပါဘူး။ သူတို႕အတြက္ ဒီအရာေတြက စိတ္၀င္စားစရာ မေကာင္းတဲ့အျပင္ ပိုၿပီး ဆန္႕က်င္ေစမဲ့ ရလဒ္မ်ားကိုသာ ျဖစ္ေစပါတယ္။ တစ္ခုတည္းေသာ နည္းလမ္းကေတာ့ အဆက္မျပက္ ဆုေတာင္းေပးျခင္း၊ အစာေရွာင္ေပးျခင္း၊ မယ္ေတာ္မာရီးယားထံ အပ္ႏွံေပးျခင္း တို႕ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႕ က်င့္အေျပာင္းလဲဖို႕ကေတာ့ ဘုရားဆီက တထူးတျခား ေက်းဇူးေတာ္ လိုအပ္ၿပီး ဆုေတာင္းေမတၱာမ်ား၊ အသနားခံ ေတာင္းေလွ်ာက္ျခင္းမ်ား အဆက္မျပတ္ ျပဳလုပ္ေပးမွသာလွ်င္ ဒီေက်းဇူးေတာ္ကို ဘုရားသခင္က ထုိသူမ်ားအား ေပးသနားပါလိမ့္မယ္။

ေဖၚျပခဲ့တဲ့ အျပစ္သား အမ်ိဳးအစားမ်ားကုိ ေလ့လာရင္း မိမိနဲ႕ မိမိပတ္၀န္းက်င္မွာ ဘယ္လုိအေျခအေန ရွိတယ္ဆုိတာ ေ၀ဖန္ ဆန္းစစ္ၾကကာ ဘုရားသခင္ကုိ အားကုိးလ်က္ ႀကိဳးစား ေနထုိင္သြားၾကပါစုိ႕။

ဘုန္းေတာ္ႀကီး ရစ္ခ်က္လွမင္းဦး