စိန္အန္ေထာ္နီ

စိန္အန္ေထာ္နီ

(ယခင္လမွအဆက္)

စိန္အန္ေထာ္နီဟာ အဲဒီျမိဳ႕ကို ေရာက္သြားေတာ့ တရားေဟာဖို႕လူေတြကို စုလိုက္တယ္။ အာေဘာင္အာရင္းသန္သန္နဲ႕ တရားေဟာတယ္။ ၿပီးေနာက္ မိမိအျပစ္မ်ားအတြက္ ဒဏ္ဆပ္ေျဖဖို႕အေၾကာင္း ေဟာေျပာပါေလေရာ။ အဲဒီလိုေနာင္တရဖို႕ အျပစ္ဒဏ္ဆပ္ဖို႕လည္းေဟာေရာ လူေတြဟာ စိန္အန္ေထာ္နီကို အျပတ္၀ိုင္းဟားၾကတယ္။ စိန္အန္ေထာ္နီဟာ စိတ္မေကာင္းစြာနဲ႕ပဲ "သင္တို႕မနာ ယူလိုတဲ့တရားကို ပင္လယ္ထဲက ငါးေတြကို သြားေဟာမယ္"လို႕ ဆိုၿပီး ပင္လယ္ကိုထြက္ခဲ့သတဲ့။ ပင္လယ္ကမ္းစပ္ နားေရာက္ေတာ့ ငါးေတြကို တရားလာနာၾကပါလို႕ ေခၚလိုက္ပါတယ္။ ပင္လယ္ထဲက ငါးေတြဟာလည္း ေရထဲကေန ကမ္းစပ္ကိုတက္လာၿပီး သူ႕အုပ္စုလိုက္၊ သူ႕အရြယ္လိုက္ အုပ္စုဖြဲ႕ၿပီး စိန္အန္ေထာ္နီရဲ႕တရားကို လာေရာက္နာယူၾကပါတယ္

ထံုးစံအတိုင္းေတာ့ စိန္အန္ေထာ္နီဟာ သမၼာက်မ္းစာကို အေျခခံၿပီး လူေတြကိုတရား ေဟာေလ့ရွိပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ တရားနာပရိသတ္ကို ဘုရားရွင္ဟာ သတၱ၀ါတိုင္းကို ခ်စ္ေတာ္မူေၾကာင္း၊ သူတို႕ အေပၚမွာလည္း ေကာင္းျမတ္ေတာ္မူေၾကာင္း စသျဖင့္ ေဟာေလ့ရွိပါတယ္။ ငါးေတြ အသက္ရွင္ဖို႕အတြက္ ေရေပးထားတယ္။ ဒီေရေတြဟာ ၾကည္လင္သန္႕ရွင္းေနတဲ့အတြက္ ငါးသတၱ၀ါေတြဟာလည္း ေရထဲမွာတင္ အစာရွာေဖြ စားေသာက္ႏုိင္ၾကတယ္။

ကုန္းေပၚက သတၱ၀ါေတြကိုလည္း ကိုယ္ေတာ္ရွင္ဟာ သူ႕နည္းသူ႕ဟန္နဲ႕ အသက္ရွင္ေစခဲ့တယ္။ သူဖန္ဆင္းတဲ့ သတၱ၀ါေတြကိုလည္း အခ်ိန္အခါအလိုက္ အသံုးျပဳခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း ေဟာေျပာခဲ့တယ္။ အထူးသျဖင့္ ငါးသတၱ၀ါေတြနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး ဘုရားရွင္ရဲ႕အသံုးေတာ္ခံ ေတြဟာ အင္မတန္ အားက်စရာေကာင္းတဲ့ အေၾကာင္း ေထာက္ျပခဲ့ပါတယ္။

ဓမၼေဟာင္းေခတ္ကာလမွာ ပေရာဖက္ေယာနကို ငါးသတၱ၀ါႀကီးက ၀မ္းတြင္းမ်ိဳၿပီး ဘုရားရွင္ညႊန္ၾကားရာ ကုန္းေပၚမွာ ျပန္ေထြးအန္ ေပးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေနရာမွာ ေနာင္တနဲ႕ ဆိုင္တဲ့တရားေတြကို ပေရာဖက္ေယာန ေဟာၾကားခဲ့ပါတယ္။

ဓမၼသစ္ကာလမွာ ခရစ္ေတာ္နဲ႕ တပည့္ေတာ္ႀကီးေတြအတြက္ က်သင့္အခြန္ေငြေတြကို ငါးသတၱ၀ါကပဲ မိမိ၀မ္းတြင္းကပင္ ေထြးအန္ၿပီး ေပးခဲ့ပါတယ္။ ခရစ္ေတာ္ဘုရား ရွင္ျပန္ထေျမာက္ၿပီး တပည့္ေတာ္ႀကီးေတြကို သံုးႀကိမ္ေျမာက္ ထင္ရွားျပခဲ့တဲ့အခါမွာလည္း ခရစ္ေတာ္ ဘုရားသည္ မိမိဟာေသျခင္းကေန ရွင္ျပန္ခဲ့သူတစ္ဦး ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို သက္ေသ ျပဖို႕အတြက္ ငါးေတြကို ကင္ထားခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီ ဥပမာေတြနဲ႕ ငါးသတၱ၀ါေတြကို ဘုရားရွင္ခ်စ္ေတာ္မူေၾကာင္း၊ ဘုရားရွင္ အသံုးခ်ေတာ္မူေၾကာင္း စသျဖင့္ ငါးသတၱ၀ါေတြကို ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ငါးသတၱ၀ါေတြ အားလုံး အႀကီး ကစ အငယ္အထိ အန္ေထာ္နီကို ဦးညႊတ္ အေလးျပဳတဲ့အခါ အန္ေထာ္နီက ေကာင္းခ်ီးေပးေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။

အျပစ္သည္မ်ားကို အက်င့္ေျပာင္းလဲ ေစသူ
"ေလအိုနာဒို"လို႕ အမည္ရတဲ့ ပါဒူအားျမိဳ႕သား လူငယ္ေလးတစ္ဦးဟာ တစ္ေန႕မွာ စိန္အန္ေထာ္နီထံလာၿပီး အာပတ္ေျဖသတဲ့။ သူဟာ ေဒါသႀကီးၿပီး မထိန္းႏိုင္လို႕ သူ႕မိခင္ကို ေျခေထာက္နဲ႕တအား ပစ္ေဆာင့္ကန္လိုက္တဲ့အတြက္ မိခင္ႀကီးဟာ ေျမေပၚမွာ ေမွာက္လ်က္သား လဲက်သြားပါသတဲ့။ အဲဒီအခါ စိန္အန္ေထာ္နီဟာ သူ႕ကိုဆံုးမၿပီး မိခင္ကို ကန္မိတဲ့ ေျခေထာက္ဟာ ျဖတ္ပစ္ဖို႕ ေကာင္းတယ္လို႕ ေျပာလိုက္မိတယ္။ ေလအိုနာဒိုကလည္း အိမ္ျပန္ေရာက္တာနဲ႕သူ႕ေျခ ေထာက္ကို ျဖတ္ပစ္လိုက္သတဲ့။

အဲဒီ ထိန္႕လန္႕စရာေကာင္းတဲ့ သတင္းဟာ တမဟုတ္ျခင္းပဲ ၿမိဳ႕ထဲအထိ ပ်႕ံႏွံ႕သြားပါေလေရာ။ ရက္စက္တဲ့ အျပစ္ဒဏ္ပါလားလို႕လည္း လူေတြက ေကာက္ခ်က္ခ်ခဲ့ၾကတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ အဲဒီ သတင္းဟာ စိန္အန္ေထာ္နီနားထံသို႕ ေရာက္သြားတာေပါ့။ စိန္အန္ေထာ္နီဟာ ဒီသတင္းကိုၾကားတယ္ဆိုရင္ပဲ ခ်က္ျခင္း အဲဒီလူငယ္ဆီ အေျပးသြားေရာက္ခဲ့တယ္။ သူၾကားတဲ့အတိုုင္း ဒီလူငယ္ဟာ ေျခေထာက္ျပတ္ႀကီးနဲ႕။ ဒါနဲ႕ပဲ စိန္အန္ေထာ္နီဟာ ျဖတ္ထားတဲ့ ေျခေထာက္ကို သူ႕ေနရာရင္းမွာ ျပန္တပ္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီေျခေထာက္ေတြေပၚ ခရစၥတူးအမွတ္သားၿပီး ဆုေတာင္းလိုက္တဲ့အခါ အေကာင္းပကတိျပန္ ျဖစ္သြားတယ္တဲ့။ ဒီေတာ့ အဲ့သည္လူငယ္လည္း ေျချပတ္ႀကီးန႕ဲ ေထာ့နဲ႕ ေထာ့နဲ႕ မျဖစ္ေတာ့ဘူးေပါ့။

ေနာက္လူငယ္ေလးတစ္ဦး ကေတာ့ စိန္အန္ေထာ္နီ ေဟာၾကားတဲ့ တရားေဒသနာေတြကို ၾကားနာမိၿပီး ေနာင္တရလာတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ စိန္အန္ေထာ္နီ ေျခရင္းကိုလာၿပီး သူအာပတ္ေျဖလိုေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားခဲ့တယ္။ စိန္အန္ေထာ္နီဟာ သူ႕ကိုု ေႏြးေထြးစြာႀကိဳဆိုၿပီး အာပတ္ေျဖ နားေထာင္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီလူငယ္ဟာ သူ႕အျပစ္ေတြမ်ားလြန္းလို႕ တစ္ခုခုမ်ား ေမ့က်န္ခဲ့ရင္ ဘုရားရွင္ခြင့္လႊတ္ပါ့မလားလို႕လည္း စိတ္ထဲမွာ သံသယ၀င္လာမိတယ္။ ဒါနဲ႕ စိန္အန္ေထာ္နီက သူ႕ကို အိမ္ျပန္ခိုင္းၿပီး သူ႕အျပစ္ေတြကို စာရြက္န႕ဲ ေရးမွတ္ခဲ့ပါလို႕မွာ လိုက္တယ္။ လူငယ္လည္း သူ႕အျပစ္ေတြကို စာရြက္ေပၚခ်ေရးလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ စိန္အန္ေထာ္နီထံ ျပန္လာၿပီး ဒီစာရြက္ကိုျပလိုက္တယ္။ စိန္အန္ေထာ္နီလည္း ဒီအျပစ္ေတြေရးထားတဲ့ စာရြက္ကို အစအဆံုးဖတ္ၿပီး အခြင့္ခ်မ္းသာ ေပးတဲ့ေမတၱာ ရြတ္ဆိုၿပီး အဲ့သည္ စာရြက္ကိုပိုင္ရွင္ထံ ျပန္ေပးလိုက္တယ္။ ပိုင္ရွင္ျဖစ္တဲ့ အဲသည္ လူငယ္ရဲ႕လက္ထဲကို စာရြက္လည္း ေရာက္သြားေရာ စာရြက္ေပၚ ေရးထားတဲ့ အျပစ္ေတြအားလံုး တစ္လံုးမက်န္ ေပ်ာက္ကုန္တယ္။ စာရြက္ႀကီးဟာ ဗလာ ျဖစ္က်န္ခဲ့တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အာပတ္ေျဖတဲ့အခါ ရဟန္းရြတ္ဆိုတဲ့ အျပစ္အခြင့္ခ်မ္းေပးတဲ့ေမတၱာဟာ အျပစ္ေလွ်ာက္တဲ့ အျပစ္ေတြေရာ၊ ေမ့က်န္ေနတဲ့အျပစ္ေတြေရာ စာရြက္ေပၚ ေရးမွတ္ထားတဲ့ အျပစ္ေတြ အားလံုးကိုပါ ေခ်ဖ်က္ေပ်ာက္ကြယ္ သြားေစခဲ့ပါတယ္။ အဲ့သည္အ့ံၾသစရာ အျဖစ္အပ်က္က မွတ္ယူရမယ့္ သင္ခန္းစာကေတာ့ တကယ္စစ္မွန္တဲ့ ေနာင္တနဲ႕ မိမိ အျပစ္ေတြကို ေလွ်ာက္ထားတယ္ဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္ပဲ ျပစ္မႈေတြမ်ားမ်ား ဘယ္ေလာက္ပဲ ျပစ္မႈေတြႀကီးႀကီး အဲသည္ အျပစ္ေတြအားလံုးကို ဘုရားရွင္အခြင့္ လႊတ္တယ္ဆိုတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

(ေနာက္လဆက္ဖတ္ရန္)

ဘုန္းေတာ္ႀကီးေဂ်ာ့ခ်္ ခင္ေမာင္ေထြး