ေမေမ့ထံသို႔ တိတ္တခိုးရင္ဖြင့္သံ

ေမေမ့ထံသို႔ တိတ္တခိုးရင္ဖြင့္သံ

မနက္မိုးလင္းတာနဲ႕ ဘုရားေက်ာင္းက ေခါင္းေလာင္းသံကို ၾကားရပါတယ္။ ဒီေန႔ အသင္းေတာ္က သတ္မွတ္ ေပးထားတဲ့ (တနဂၤေႏြ) ဥပုသ္ေန႔ပဲ မဟုတ္ပါလား။ စိတ္ထဲက ေတြေ၀မေနဘဲ အိပ္ယာက ထၿပီး သြားတိုက္၊ မ်က္ႏွာသစ္၊ အ၀တ္လဲၿပီး ဘုရားေက်ာင္းကို သြားဖို႔ ျပင္ဆင္ရပါေတာ့တယ္။ သမီးတို႔ မိသားစုမွာ ေဖေဖဟာ ဘာသာျခား တစ္ဦးပါ။ ေဖေဖ့ကိုေတာ့ ဘုရားေက်ာင္းသြားဖို႔ မေခၚမိဘူး။ သမီးအာ႐ုံထဲမွာ ေမေမကို သတိရလိုက္မိတယ္ ဆိုရင္ပဲ "ေမေမေရ ဒီေန႔တနဂၤေႏြေန႔ေလ ဘုရားေက်ာင္းသြား ရေအာင္ေနာ္"လို႔ ေမေမ့ကို ေျပာလိုက္ေတာ့ "သမီးေလးပဲ သြားလိုက္ပါ။ ေမေမ တို႔က အရမ္းအလုပ္႐ႈပ္တယ္။ သမီးက အလုပ္မရွိဘူး"တဲ့။ သမီးတို႔ မိသားစုက ေမေမ့ၾသဇာေအာက္မွာ ေနၾကရေတာ့ ႏွစ္ခါမေျပာရဲဘူး။ သမီး အရမ္း၀မ္းနည္း သြားမိတယ္။ "တနဂၤေႏြႏွင့္ ဘာသာ၀တၲရားပြဲေန႔တို႔၌ မစၦားတရားေတာ္ျမတ္ကို နာယူကုန္ေလာ့" ဆိုတဲ့ အသင္းေတာ္က်င့္၀တ္ကို ေမ့ကုန္ၿပီထင္တယ္။ ဘုရားကို ေမ့ေနၾကတယ္။ ေတြးရင္းနဲ႔ပဲ ဘုရားေက်ာင္းကို သြားရေတာ့တယ္။ ဒီလို တနဂၤေႏြေတြမ်ားေနၿပီေနာ္ ေမေမေရ။ ဘုရားေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ သမီး သူငယ္ခ်င္းေတြက သူတို႔မိဘေတြရဲ႕ လက္ကိုတြဲၿပီး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္လာ ေနၾကတယ္။ ဘုရားေက်ာင္း တက္ေတာ့ အလွဴေငြထည့္ဖို႔ သူတို႔မိဘေတြဆီမွာ ေတာင္းၾကတယ္။ မိဘေတြက ပိုက္ဆံအိတ္ႀကီး ေတြဖြင့္ၿပီး ၿပံဳးၿပံဳးေပ်ာ္ေပ်ာ္ လႈိက္လႈိက္ လွဲလွဲ ေပးေနၾကတယ္။ သမီးကေတာ့ ဘယ္သူ႕ဆီမွာ ေတာင္းၿပီး အလွဴေငြထည့္ ၀င္ရမွာလဲ။ သူတို႔လိုပဲ ခ်စ္ေမေမနဲ႔ လက္တြဲၿပီး ဘုရားေက်ာင္းကို သြားခ်င္ လိုက္တာ။ ေၾသာ္..... ေမေမရယ္။

မိုင္အဲန္နီ (ေတာင္တြင္းႀကီး)