(၄၉)ႀကိမ္ေျမာက္ကမၻာ႕လူမႈဆက္သြယ္ေရးေန႕သ၀ဏ္လႊာ

 ရဟန္းမင္းႀကီးဖရန္စစ္၏ (၄၉)ႀကိမ္ေျမာက္ကမၻာ႕လူမႈဆက္သြယ္ေရးေန႕သ၀ဏ္လႊာ

မိသားစုႏွင့္ဆက္သြယ္ေရး

                                         ဘာသာျပန္ Fr. Edward (SDB)

မိသားစုဟူသည္ခ်စ္ျခင္းေမတၲာထြန္းကားရန္လူ႕ေဘာင္အား ဘုရားသခင္ခ်ီးျမွင့္ထားသည့္ေနရာႏွင့္ အခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ ခ်စ္ျခင္းေမတၲာပြားမ်ားႏိုင္ေသာ ေမတၲာလက္ေဆာင္ေနရာျဖစ္ပါသည္။ မိသားစုႏွင့္ ပတ္သက္၍ အသင္းေတာ္၌ မၾကာေသးမီတြင္ က်င္းပခဲ့သည့္ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား၏ အထူးအစည္းအေ၀း ပဲြေတာ္ႀကီး ႏွင့္ ဤႏွစ္ေအာက္တိုဘာလတြင္ က်င္းပမည့္ပုံမွန္ အစည္းအေ၀းႀကီးတို႕ကို ေထာက္၍ အသင္းေတာ္သည္ မိသားစုကို အထူးအေလးထားေနျခင္းျဖစ္္ေၾကာင္း ထင္ရွားလွပါသည္။

ထို႕ေၾကာင့္ ဤႏွစ္ ကမၻာ့လူထုဆက္သြယ္ေရးေန႕အတြက္ ကြ်န္ပ္အေနျဖင့္မိသားစုကိုအာရုံျပဳေစလိုပါသည္။ အားလုံးျပန္လည္ဆန္းစစ္လိုက္ေသာအခါ ကြ်ႏု္ပ္တို႕အားလုံးသည္ မိသားစုပရ၀ဏ္အတြင္းတြင္ စတင္၍ အခ်င္းခ်င္းေတြ႕ဆုံဆက္သြယ္မႈကို သင္ၾကားခဲ့ၾကပါသည္။ ဤအခ်က္ကိုေထာက္ရႈ႕ျခင္းအားျဖင့္ ကြ်ႏု္ပ္တို႕၏ ဆက္သြယ္ျခင္းကို လူသားပိုမိုဆန္ေစသည့္အျပင္ မိသားစုကိုလည္း ရႈ႕ေထာင့္အသစ္ျဖင့္ ျမင္လာႏိုင္ၾကမည္။

ရွင္လုကား ၁း၃၉-၅၆ ကို ေၾကာေထာက္ေနာက္ခံထားကာ အားယူနိုင္ပါသည္။ မယ္ေတာ္မာရီးယားသည္ ဧလိဇဘက္ထံသို႕ အလည္အပတ္သြားေရာက္သည့္အေၾကာင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ဧလိဇဘက္သည္ မာရီယား၏ ႏႈတ္ဆက္သံကိုၾကားေသာအခါ သူမ၏၀မ္းတြင္း၌ရွိေသာ သားငယ္သည္ ခုန္ျမဴးေလ၏။ ဧလိဇဘက္သည္လည္း သန္႕ရွင္းေသာ၀ိညာဥ္ေတာ္ႏွင့္ျပည့္၀လ်က္ က်ယ္ေသာအသံႏွင့္ ေၾကြးေၾကာ္သည္မွာ ‘သင္သည္ မိန္းမတကာ တို႕တြင္ ျမတ္ေသာမဂၤလာရွိသူျဖစ္၏။ သင္၏၀မ္းတြင္းမွ အသီးေတာ္သည္လည္း မဂၤလာရွိ၏။’

ဤျဖစ္ရပ္သည္ ဆက္သြယ္ျခင္းဆိုသည္မွာ ခႏၶာကိုယ္ႏွင့္မကင္း ၄င္းႏွင့္ဆက္သြယ္ေနေၾကာင္းကို ေဖၚျပေန ပါသည္။ မာရီးယား၏ ႏႈတ္ဆက္ျခင္းကို ဧလိဇဘက္၏ ၀မ္းေခါင္းတြင္ရိွေနေသာ ကေလး က ထၾကြျမဴးထူးစြာ ပထမဆုံး တုံ႕ျပန္ခဲ့ပါသည္။ အျခားသူမ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆုံ၍ ေပ်ာ္ရြင္ရျခင္းသည္ ကြ်ႏု္ပ္တို႕ မေမြးဖြားမီကပင္ အမိ၀မ္းတြင္းမွ သင္ၾကားခ့ဲရသည့္ အခ်က္ျဖစ္ၿပီး အျခားအျခားေသာ လူမႈဆက္သြယ္ျခင္းမ်ား၏ စံနမူနာလည္း ျဖစ္ေပသည္။ က်ြႏု္ပ္တို႕ကို လက္ခံႀကိဳဆုိခဲ့သည့္ အမိ၀မ္းေခါင္းသည္ ဆက္သြယ္မႈ ႏို႕ရည္တိုက္ေပးသည့္ ေရွးဦး “ေက်ာင္းေတာ္”လည္းျဖစ္၏။  ဤေဂဟာေလး၌ မိခင္၏ ႏွလုံးခုန္ႏႈန္းေအာက္တြင္ စိတ္ခ်လက္ခ် ကိန္းေအာင္းကာ ခႏၶာကိုယ္ထိေတြ႕ျခင္းတို႕၏ ေရွးဦးရိပ္သာေလးပင္ျဖစ္ပါသည္။ ဤတြင္ ကဲြျပားျခားနားေသာ္လည္း အရင္းႏွီးဆုံး ဆက္ႏြယ္ေနၾကသည့္ ပုဂၢိဳလ္ႏွစ္ဦးအၾကားရွိ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ျမင့္မားေသာ ေတြ႕ဆုံမႈသည္ က်ြႏု္ပ္တို႕အတြက္ ပထမဆုံး ဆက္သြယ္ျခင္းအေတြ႕အႀကံကို ထပ္တူရရိွထားခဲ့ၾကၿပီ ျဖစ္သည္။ 

ေလာကထဲသို႕ ကြ်ႏု္ပ္တို႕ေမြးဖြားေရာက္ရွိလာၾကၿပီးေသာ္လည္း တစ္နည္းတစ္ဖုံအားျဖင့္ မိသားစုဆုိသည့္ ၀မ္းေခါင္းထဲတြင္ကြ်ႏု္ပ္တို႕ ဆက္လက္ရွိေနၾကပါသည္။ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး အညမည ဆက္ႏြယ္ေနၾကေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းထားေသာ မိသားစုဟူသည့္၀မ္းေခါင္း၌ မတူညီကြဲျပားမႈမ်ားၾကားတြင္ပင္ အျခားသူမ်ားႏွင့္ ေနထိုင္ႏိုင္ရန္ကြ်ႏု္ပ္တို႕သင္ယူၾကပါသည္(EvangeliiGaudium,66)။ အဖိုအမဟူသည့္လိင္အရေသာ္လည္းေကာင္း၊  အသက္အရြယ္အရေသာ္လည္းေကာင္း မတူညီၾကေသာ္လည္း မိသားစု၀င္မ်ားသည္  ၄င္းတို႕ကို ခ်ည္ေႏွာင္ ထားသည့္ ေႏွာင္ႀကိဳးေၾကာင့္ အခ်င္းခ်င္းတစ္ဦးကိုတစ္ဦး လက္ခံၾကသည္။ 

ဤသို႕ေတာ္စပ္မႈ နယ္ပယ္က်ယ္ပ်ံ႕လွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အသက္အရြယ္ကြာျခားမႈႀကီးလာလွ်င္ေသာ္ လည္းေကာင္း ကြ်ႏ္ုပ္တို႕၏ အသက္ရွင္သည့္ပတ္၀န္းက်င္သည္ ပိုမို၍ ျပည့္စုံၾကြယ္၀လာပါသည္။ ဤမိသားစုေႏွာင္ႀကိဳးသည္ ကြ်ႏု္ပ္တို႕ေျပာဆိုေသာ ဘာသာစကား၏ ဇစ္ျမစ္ျဖစ္၍ ဘာသာစကားသည္လည္း ထုိေႏွာင္ႀကိဳးကို ခိုင္မာေစ၏။ ဘာသာစကားသည္ ကြ်ႏု္ပ္တို႕တည္ထြင္ဖန္တီးထားသည့္ အရာမဟုတ္ေသာ္လည္း လက္ခံရရွိထားၾကသည့္အတြက္ေၾကာင့္ ဘာသာစကားကို ကြ်ႏု္ပ္တို႕အသုံးျပဳၾကပါသည္။  မိခင္စကားကို ေျပာတတ္ေအာင္မိသားစုရင္ခြင္၌ကြ်ႏု္ပ္တို႕သင္ယူခဲ့ၾကသည္။ မိခင္စကားသည္ကြ်ႏု္ပ္တို႕အလ်င္္သြားႏွင့္ၾကေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႕၏ စကားမ်ားပင္ျဖစ္၏ (Mac ၇း၂၅၊၂၇)။ ကြ်ႏု္ပ္တို႕ထက္အလ်င္ အသက္ရွင္ ေနထုိင္ ၾကသည့္ လူမ်ားရွိၾကသည္။ ၄င္းတို႕သည္ ကြ်ႏု္ပ္တို႕တည္ရွိလာရန္ႏွင့္ ကြ်ႏု္ပ္တို႕မွတစ္ဆင့္ ထပ္မံပ်ံ႕ပြားေစကာ ေကာင္းျမတ္လွပရာတို႕ကို ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ေပးသြားရန္ ဖန္တီးေပးခဲ့ၾကသည္ကို မိသားစုအတြင္းတြင္ ကြ်ႏု္ပ္တို႕သိရိွနားလည္လာခဲ့ၾကသည္။ ကြ်ႏု္ပ္တို႕သည္ ဦးစြာပထမလက္ခံရထားခဲ့ၾကသည့္ အတြက္ေၾကာင့္သာ ျပန္လည္ေပးဆပ္ႏိုင္ၾကသည္။ ဤပါရမီစက္၀ိုင္းေတာ္သည္ မိသားစု၀င္အခ်င္းခ်င္း ဆက္သြယ္ျခင္းႏွင့္ မိသားစု အျပင္ဘက္ရိွ အျခားသူမ်ားႏွင့္ ဆက္သြယ္ႏိုင္ျခင္းတို႕၏ ႏွလုံးသည္းပြတ္ျဖစ္၏။ ေယဘုယ်အားျဖင့္ဆုိရေသာ္ မိသားစုသည္အားလုံးေသာ ဆက္သြယ္မႈတို႕၏စံႏႈန္းျဖစ္သည္။ 

ကြ်ႏ္ုပ္တို႕အလ်င္သြားခဲ့ၾကေသာ ပုဂၢိဳလ္တုိ႕၏ ဆက္သယ္မႈအေတြ႕အၾကံဳေၾကာင့္ မိသားစုသည္ အေျခခံအက်ဆုံး ဆက္သြယ္ျခင္းျဖစ္သည့္ ဆုေတာင္းေမတၲာကို လက္ဆင့္ကမ္းရာေဂဟာျဖစ္လာသည္။  မိဘမ်ားသည္ မိမိတို႕ေမြးကင္းစကေလးမ်ားကို ေခ်ာသိပ္သည့္အခါ မၾကာခဏဆုိသလို သူတို႕အေပၚ ဘုရားသခင္ ေစာင့္ေရွာက္ေစရန္ ကိုယ္ေတာ္ရွင္ထံအပ္ႏွံထားၾကသည္။ ကေလးမ်ားႀကီးလာခ်ိန္တြင္ မိဘမ်ားက သူတို႕အား လြယ္ကူသည့္ဆုေတာင္းေမတၲာေလးမ်ားကိုသင္ၾကားေပးရင္း အဖိုးအဖြြားမ်ား၊ ေဆြမ်ဳိးမ်ား၊ ဖ်ားနာသူ၊ ဒုကၡခံစား ေနရသူမ်ားႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ ကူညီမိႈင္းမျခင္း လိုအပ္ေနသူတို႕ကို ေမတၲာကရုဏာျဖင့္ ေအာက္ေမ့သတိရရန္ သြန္သင္ေပးၾကသည္။ ကြ်ႏု္ပ္တို႕အမ်ားစုသည္ဆက္သြယ္မႈ၏ ဘုရားတရားေရး အသြင္ကို မိသားစုအတြင္းတြင္ သင္ယူခဲ့ၾကသည္။ ခရစ္ယာန္ဘာသာအတြက္ ဤဘုရားတရားအသြင္ လကၡဏာသည္ ဘုရားသခင္မွ ကြ်ႏု္ပ္တို႕အေပၚသို႕စတင္သြန္းေလာင္းခဲ့သျဖင့္ကြ်ႏု္ပ္တို႕သည္သူတစ္ပါးဆီသို႕ကမ္းလွမ္းသည့္ ေမတၲာတရားႏွင့္ ျပည့္လွ်ံေစသည္။  တစ္ဦးကိုတစ္ဦး ခ်စ္ခင္ပံ့ပိုးရန္ မ်က္ႏွာပုံပန္းသ႑ာန္တို႕ႏွင့္ ဆိတ္ၿငိမ္မႈတို႕၏ အနက္အဓိပၸါယ္ကို ပိုင္းျခားသိျမင္ႏိုင္ရန္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ကိုယ္တိုင္မေရြးၾကေသာ္လည္း မိမိအတြက္ အေရးႀကီး၍ မိမိႏွင့္အတူေနၾကရသည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ားႏွင့္ ေအးအတူ၊ပူအမွ်၊ရယ္အတူ ငိုအတူ ေနထိုင္တတ္ရန္တို႕ကို ကြ်ႏု္ပ္တို႕သည္ မိသားစုတြင္သင္ယူၾကသည္။ ထုိအရာသည္ ဆက္သြယ္ျခင္းဆိုသည္မွာ သိမွတ္ျခင္း၊ မွတ္မိျခင္း၊ နီးစပ္မႈကို ဖန္တီးေပးျခင္းျဖစ္သည္ဟူ၍ သေဘာေပါက္ရန္ ႀကီးမားစြာအေထာက္အကူျဖစ္ေစသည္။ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ရင္းႏွီးၿပီး အခ်င္းခ်င္းလက္ခံၾကျခင္းျဖင့္ ကြာဟျခားနားမႈမ်ားကို နည္းပါးေစလွ်င္ ကြ်ႏု္ပ္တို႕သည္ ေက်းဇူးသိတတ္ျခင္းႏွင့္ ေပ်ာ္ရြင္ျခင္းတို႕ကို ခံစားၾကရသည္။ မယ္ေတာ္မာရီးယား၏ ႏုတ္ခြန္းဆက္စကားႏွင့္ မိမိ၀မ္း၌ ကေလးခုန္ျမဴးျခင္းတို႕သည္ ဧလိဇဘက္အတြက္ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာျဖစ္သည္။

တစ္ဆက္တည္းတြင္ပင္ မိမိႏွင့္မိမိလူမ်ဳိးအေပၚထားရွိသည့္ ဘုရားသခင္၏ ေမတၲာေတာ္စီမံကိန္းႀကီးကို ခ်ီးမြမ္းသည့္ မက္နီဖီကတ္ သီခ်င္းကို မယ္ေတာ္သီဆိုခဲ့ပါသည္။ ဘုရားရားသခင္၏အလိုေတာ္ကို ယုံၾကည္မႈ အျပည့္အ၀ျဖင့္ လက္ခံလိုက္ျခင္းသည္ ကမၻာေပၚတြင္ ရရိွထားသည့္ ကြ်ႏု္ပ္တို႕၏ဘ၀ကိုသာမက အက်ဳိးေက်းဇူး အသီးအပြင့္မ်ားစြာျဖစ္ထြန္းေစပါသည္။ အလည္အပတ္သြားျခင္းဆိုသည္မွာ ကြ်ႏု္ပ္တို႕၏ သီးျခားကမၻာေလး ထဲတြင္ ပိတ္ဆုိ႕ေနထုိင္ျခင္းမွသည္ အျပင္ထြက္၍ သူမ်ားဆီသုိ႕ ထိေတြ႕ ဆက္ဆံျခင္းျဖင့္ တံခါးမ်ားကိုဖြင့္ျခင္းကို ဆိုလိုပါသည္။ ဤသို႕ျပဳလုပ္ၾကေသာ မိသားစုသည္ အသက္ရွင္ျခင္းႏွင့္ စည္းလုံးျခင္းတို႕ဆိုင္ရာ သတင္းစကားကို ျဖန္႕ခ်ီၾကသည္။ အားနည္းခ်ိနဲ႕ေနသည့္ အျခားမိသားစုမ်ားကို ႏွစ္သိမ့္မႈႏွင့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေပးျခင္းျဖင့္ မိသားစုမ်ား၏ မိသားစုျဖစ္ေသာ အမိအသင္းေတာ္ႀကီးကို တည္ေဆာက္ၾကပါသည္။

အျခားေနရာ၊ အုပ္စုမ်ားထက္ မိသားစုထဲ၌သာလွ်င္ ကြ်ႏု္ပ္တို႕၏ အားနည္းမႈမ်ား၊ အကန္႕အသတ္မ်ား၊ မျပည့္စုံမႈမ်ားကို သိရသည့္အျပင္ ျပသနာေထြလာေသာင္းေျပာင္းၾကားထဲ၌ အျခားသူမ်ားႏွင့္ ေအးခ်မ္းစြာတြဲဘက္ ေနထိုင္ရန္ အေတြ႕အၾကဳံမ်ားရရွိၾကေလသည္။ အစစ၊ အရာရာေျပလည္ေနသည့္ မိသားစုဟူ၍ မရွိေပ။ မျပည့္စုံမႈမ်ား၊ အားနည္းခ်က္မ်ားႏွင့္ ေျပလည္သြားေစရန္သင္ယူၾကရမည္ျဖစ္သည္။ တစ္ဦး၏ကန္႕သတ္မႈ မ်ားႏွင့္ အျပစ္အနာဆာမ်ားကို ေနာက္တစ္ဦးမွ နားလည္မႈေမတၲာျပသျခင္းျဖင့္ မိသားစုသည္  ခြင့္လႊတ္ျခင္းဆုိင္ရာ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးျဖစ္လာသည္။ ခြင့္လႊတ္ျခင္းသည္ျဖစ္ရုိးျဖစ္စဥ္ တစ္ရပ္သာျဖစ္ပါသည္။ မိမိအျပစ္အမွားအတြက္ ၀မ္းနည္းေၾကကြဲမႈျပသျခင္းႏွင့္ မိမိ၏အျပစ္အမွားကို လက္ခံတတ္ျခင္းရွိလွ်င္ ပ်က္ျပားခဲ့ေသာ ဆက္သြယ္ျခင္း လမ္းေၾကာင္းကို ျပန္လည္ထူေထာင္ေပးႏိုင္ပါသည္။ မိသားစု၌ သူတစ္ပါးကို နားေထာင္ေပးတတ္ေသာသူ၊ ရုိေသစြာေျပာဆုိတတ္ကာ မိမိ၏အယူအဆကို အျခားေသာသူမ်ားအား ရႈတ္ခ်ျခင္းမရွိ ေျပာဆုိတင္ျပတတ္ေသာ ကေလးသည္ တစ္ေန႕၌ လူ႕ေဘာင္ အလယ္တြင္ ေဆြးေႏြးညိွႏႈိင္းျခင္း ႏွင့္ ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေစျခင္းတို႕အတြက္ ခြန္အားတစ္ရပ္ျဖစ္လာေပမည္။

ဆက္သြယ္မႈဆုိင္ရာစိန္ေခၚျခင္းမ်ားႏွင့္ပတ္လာလွ်င္ မသန္မစြမ္းကေလးမ်ားရွိသည့္ မိသားစုမ်ားသည္ ကြ်ႏု္ပ္တို႕ကို သင္ခန္းစာေပး၍ုသင္ၾကားေပးေနပါသည္။ မ်က္စိ၊ နားႏွင့္ ဦးေႏွာက္အာရုံ တစ္ခုခုအားနည္း ခ်ဳိ႕တဲ့ ျခင္းသည္ ေ၀ဒနာရွင္ကေလးအတြက္ အျခားသူမ်ားႏွင့္ ကင္းကင္းေ၀းေ၀း တစ္ကိုယ္တည္း ဖယ္ေရွာင္ ေနလိုသည့္ ဆႏၵမ်ား၀င္လာေစေသာ္လည္း ေမတၲာျပသ၊ နားလည္ေပးၾကေသာ မိဘမ်ား၊ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမ မ်ားႏွင့္ မိတ္ေဆြမ်ားေၾကာင့္ ပြင့္လင္းမႈ၊ ေ၀ငွလိုမႈႏွင့္ အလြယ္တစ္ကူ ေပါင္းသင္း ဆက္သြယ္မႈ လမ္းမ်ားကို ပြင့္ေစပါသည္။ အဆိုပါ မိသားစုမ်ားသည္ စာသင္ေက်ာင္းမ်ား၊ ဘာသာအုပ္စုေလးမ်ားႏွင့္ အဖြဲ႕အစည္း အသင္းမ်ားကိုလည္း လူသူမေရြးလက္ခံႀကိဳဆိုေစရန္ ၾသဇာေညာင္း ေစႏုိင္ပါသည္။ ဆဲဆိုတိုင္းထြာျခင္း၊ က်ိန္ဆဲျခင္း၊ သြားပုတ္ေလလႊင့္ေျပာဆုိျခင္းတို႕ျဖင့္ ပတ္၀န္းက်င္ကို ကဲြျပားေစကာ ရန္မူေစျခင္းဆိုသည့္ အဆိပ္ မ်ားခတ္ေနေသာ ဤကမၻာ၌ မိသားစုသည္ ဆက္သြယ္ျခင္းမဂၤလာကို လက္ဆင့္ကမ္း သင္ၾကားေပး ႏိုင္သည္။

မုန္းတီးမႈႏွင့္ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားစိုးမိုးေနၾကသည့္ အေျခအေနမ်ား၊ အုတ္တံတိုင္းမ်ားသာမက ေဖာက္ထြင္းရန္ မလြယ္ကူလွသည့္ ႀကိဳတင္အထင္လဲြမႈမ်ားႏွင့္ နာက်ည္းမႈမ်ားျဖင့္ ေရာယွက္ေနေသာ ကာကြယ္မႈတံတိုင္းမ်ား ‘ေတာ္၊ တန္၊ တိတ္၊ ေရွ႕မတိုးႏွင့္’ ဆိုသည့္ေၾကြးေၾကာ္သံမ်ား၊ လႊမ္းမိုးေနသည့္ ေနရာမ်ားတြင္ က်ိန္ဆဲျခင္းထက္ ေကာင္းခ်ီးေပးျခင္း၊ ေနာက္ဆုတ္ျခင္းထက္ေရွ႕တိုးျခင္း၊ ရန္မူျခင္းထက္ မိတ္ဖြဲ႕ျခင္းတို႕ျဖင့္ သာလွ်င္ ‘အၾကမ္းဖက္၊ အဆိုးဖက္စက္၀ိုင္း’ ထဲမွ ရုန္းထြက္ႏိုင္ကာ ေကာင္းျမတ္ျခင္းသည္ အျမဲျဖစ္ႏို္င္ေၾကာင္း  ျပသရင္း မိတ္သဟာယ ဖြဲ႕ျခင္းကို ကြ်ႏု္ပ္တို႕၏ကေလးသူငယ္မ်ားအား သင္ေပးသင့္ေသာ သင္ခန္းစာျဖစ္သည္ဟူ၍ လက္ေတြ႕ျပသႏိုင္ မည္ျဖစ္ပါသည္။

ဤမ်က္ေမွာက္ေခတ္တြင္ အထူးသျဖင့္လူငယ္ထုအတြက္မရွိမျဖစ္အရာတစ္ခုျဖစ္ေနသည့္ေခတ္သစ္ မီဒီယာသည္ မိသားစုအတြင္းႏွင့္ မိသားစုမ်ားအၾကားတြင္ လူမႈဆက္သြယ္ေရးအတြက္ အေထာက္အကူ ျဖစ္ႏိုင္သကဲ့သုိ႕ အတားအဆီးလည္းျဖစ္ႏုိင္သည္။ မီဒီယာသည္ ကြ်ႏု္ပ္တို႕အား တျခားသူမ်ားကိုနားမေထာင္ႏိုင္ရန္ ဖန္တီးေပးျခင္း၊ သူတစ္ပါးႏွင့္မထိေတြ႕ေစရန္ ထားဆီးထားျခင္းႏွင့္ တိတ္ဆိတ္ခ်ိန္၊ အနားယူခ်ိန္မ်ားကို လြမ္းမိုးေနပါလွ်င္ ဆက္သြယ္ျခင္းအတြက္ အမွန္တကယ္ အေနွာက္အယွက္ ျဖစ္ေပသည္။ ဤသို႕ျဖင့္ ရဟန္းမင္းႀကီး (၁၆) ႀကိမ္ေျမာက္ဘင္နဒစ္ ျမြတ္ၾကားခဲ့သကဲ့သို႕ ‘‘ဆိတ္ဆိတ္ေနျခင္းသည္ ဆက္သြယ္ေရးမွ သီးျခားခဲြထုတ္၍မရေသာ လိုအပ္ခ်က္တစ္ခုျဖစ္သည္။ ဆိတ္ဆိတ္ျခင္းမရွိလွ်င္ သတင္းအခ်က္အလက္၌ပါရွိေသာ စကားလုံးမ်ား၏ အနက္အဓိပၸာယ္ မည္မွ်ေလာက္ပင္ ၾကြယ္ဝသည့္ စကားမ်ားျဖစ္ေစကာမူ ထိုစကားတို႕သည္  ရပ္တည္ရွိႏိုင္ျခင္း ရွိမည္မဟုတ္ေပ’ (၂၀၁၂ ခုႏွစ္၊ ကမၻာ့ဆက္သြယ္ေရးေန႕ သ၀ဏ္လႊာ)။ 

လူအမ်ားက မိမိတို႕၏အေၾကာင္းမ်ားကို အျခားသူမ်ားႏွင့္ ေ၀ငွႏုိင္စြမ္းေပးလွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အေ၀းေရာက္ မိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္ ဆက္သြယ္ထိေတြ႕ေနလွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အျခားသူမ်ားကို ေက်းဇူးတင္ျခင္း သို႕မဟုတ္ သူတို႕ထံမွအခြင့္ခ်မ္းသာေတာင္းေစလွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေနာက္ဆုံး၌အေတြ႕အၾကဳံအသစ္မ်ားကို လက္ခံရန္ စိတ္ႏွလုံးသားကို ဖြင့္လွစ္ထားေစလွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း မီဒီယာသည္ လူမႈဆက္သြယ္ေရးကို အမွန္ပင္ အေထာက္အကူျပဳႏိုင္ေပသည္။ ေန႕စဥ္ဘ၀တြင္ အျခားသူမ်ားႏွင့္ေတြ႕ဆုံျခင္း၏ အေရးႀကီးပုံကို သတိမူမိၾကပါ လွ်င္ ကြ်ႏု္ပ္တို႕သည့္ မီဒီယာမွေပးေသာ ‘အခြင့္အလမ္းသစ္မ်ား’ ႏွင့္ နည္းပညာမ်ားကို အသိဥာဏ္ျဖင့္ခ်င့္ခ်ိန္၍ အသုံးျပဳကာ ၄င္းတို႕၏ စိုးမိုးခ်ဳပ္ျခယ္ျခင္းမွ ရုန္းထြက္ႏိုင္ၾကမည္။

ထုိက႑တြင္ မိဘမ်ားသည္ ေရွးဦးဆရာသမားမ်ားျဖစ္ၾကေသာ္လည္း သူတို႕၏ ပုခုံးေပၚတြင္သာ တာ၀န္ မပုံခ် အပ္ေပ။ လူ႕သိကၡာႏွင့္ဆီေလ်ာ္၍ လူ႕ေဘာင္၏အက်ိဳးသက္ေရာက္ေစသည့္နည္းလမ္းအတိုင္း မီဒီယာ နယ္ပယ္တြင္ ေနထိုင္က်က္စားတတ္ရန္ ကေလးသူငယ္မ်ားကို ပညာသင္ေပးရာ၌ ခရစ္ယန္အဖဲြ႕အစည္း တစ္ခုလုံးသည္ မိဘမ်ားကို ပံ့ပိုးေပးရမည္။

ယေန႕ေခတ္၏ စိန္ေခၚမႈႀကီးသည္ သတင္းအတိုအထြာရွာေဖြစုေဆာင္းျဖန္႕ခ်ီေရးထက္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး စကားေျပာဆိုၾကရန္ ျပန္လည္သင္ယူေရးပင္ျဖစ္သည္။ ေခတ္သစ္လူထုဆက္သြယ္ေရးကိရိယာမ်ားသည္ အေရးပါအရာေရာက္၍ သတင္းက႑အေပၚ ၾသဇာသက္ေညာင္းသည္။ သတင္းစုေဆာင္းေရးကိစၥသည္ အေရးႀကီးေသာ္လည္း ထိုအရာတစ္ခုတည္းႏွင့္ မလုံေလာက္ေပ။  မၾကာခဏဆိုသလို္ သတင္းဌာန၏ ပေယာဂေၾကာင့္ တစ္ခ်ဳိ႕ကိစၥမ်ားမွာ အေရးမႀကီးသကဲ့သို႕ျဖစ္သြားရကာ  မတူညီေသာခံယူခ်က္မ်ားႏွင့္ ရႈေထာင့္မ်ားျဖင့္ ရန္သူအျဖစ္သတ္မွတ္ၾကရင္း လူထုအား ျဖစ္ရပ္မွန္တစ္ခုလုံးအေပၚ ျခဳံငုံသုံးသပ္ေစမည့္အစား ‘သူ႕ဘက္၊ ကိုယ့္ဘက္’ ဟူ၍ ဂုိဏ္းခဲြ၍ ဘက္လို္ကျ္ခင္းျဖစ္လာေစပါသည္။

နိဂုံးခ်ဳပ္တြင္ မိသားစုသည္ စကားေရလုပြဲဆိုင္ရာကိစၥမဟုတ္သကဲ့သို႕ ပါတီ၀ါဒေရးရာအတိုက္အခံလုပ္ရသည့္ ေနရာလည္းမဟုတ္ေပ။ ကြ်ႏု္ပ္တို႕အခ်င္းခ်င္း ရင္းႏွီးမႈခံစားကာ ဆက္သြယ္ၾကရန္သင္ၾကားေပးသည့္ပတ္၀န္းက်င္ ျဖစ္သည္။ အသြားအလာ၊ အေပးအယူ၊ အေျပာအဆိုစသည့္  ဆက္သြယ္မႈအဖြဲ႕အစည္းကို ေပၚထြန္း ေစသည့္ နယ္ပယ္ျဖစ္သည္။ 

မိသားစုသည္ ကူညီပ့ံပုိးေပးသည္အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုျဖစ္၍ အသက္ရွင္ျခင္းကို ၀မ္းသာစြာလက္ခံက်င္းပလ်က္ အသီးအပြင့္မ်ားကိုလည္း ျဖစ္ထြန္းေစပါသည္။  ထိုအခ်က္ကိုေကာင္းစြာ သေဘာေပါက္ပါလွ်င္ ကြ်ႏု္ပ္တို႕သည္ မိသားစုကိုျပသနာတစ္ခုအျဖစ္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ မၾကာမီတိမ္ေကာသြားေတာ့မည့္အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုကဲ့သို႕ လည္းေကာင္း မျမင္ၾကေတာ္ပဲ လူ႕ေဘာင္အတြက္ ျပည့္စုံၾကြယ္၀၍  တည္တန္႕ခိုင္ျမဲေနမည့္ အင္အား အရင္းအျမစ္ႀကီးသဖြယ္ ရႈျမင္လာၾကေပလိမ့္မည္။

တစ္ခါတစ္ရံ မီဒီယာက မိသားစုကို ရွင္သန္လႈပ္ရွားေနသည့္ ျဖစ္ရပ္တစ္ခုအျဖစ္သရုပ္မေဖၚသကဲ့သို႕ စိတ္ကူးစိတ္သန္းထဲတြင္သာရွိသည့္ ဒီဇိုင္းပမာ လက္ခံ၊ ခုခံရန္လည္းေကာင္း၊ သို႕မဟုတ္ တြန္းလွန္ဖယ္ရွား ပစ္ရန္လည္းေကာင္း တင္ျပတတ္ပါသည္။ သို႕တည္းမဟုတ္ မိသားစုကို ၀ိ၀ါဒဆိုင္ရာ အျငင္းပြားရမည့္ေနရာဟု ထင္မွတ္လ်က္၊ ျပသနာကို မီးေမာင္းထိုးျပကာ အခ်င္းခ်င္းလက္ခံ၍ ေမတၲာကိုတုံ႕ျပန္ေပးဆပ္လ်က္ တစ္ဦးကိုတစ္္ဦး ဆက္သြယ္ရန္ သင္ယူ၊ သင္ၾကားေပးေနသည့္ လွပေသာေဂဟာေလးဟု မတင္ျပၾကေပ။ ကြ်ႏု္ပ္တို႕၏ ေတြ႕ၾကဳံခံစားခ်က္မ်ားကို ေ၀ငွေျပာဆိုဆက္သြယ္ၾကျခင္းမွာ ကြ်ႏု္ပ္တို႕၏ဘ၀သည္ တစ္ခုတည္း ေသာျဖစ္စဥ္ကဲ့သို႕ ေပါင္းစပ္လက္ရွိၿပီး ကြ်ႏု္ပ္တို႕၏အသံမ်ားသည္ မ်ားျပားေသာ္လည္း တစ္လုံးတစ္၀တည္း ေပါင္းစပ္လ်က္ တစ္မူထူးျခားလွပျခင္းကို ဆိုလိုပါသည္။

မိသားစုကို လူ႕ေဘာင္၏ ျပသနာတစ္ရပ္ထက္ အင္အားအရင္းအျမစ္တစ္ခုကဲ့သို႕ ျမင္ၾကရမည္။ မိသားစုမ်ား၏ အမြန္ျမတ္ဆုံးအခ်ိန္သည္ မိမိတို႕ဘ၀သက္ေသပုံစံျဖင့္ ဇနီးေမာင္ႏွံ အမ်ဳိးသားႏွင့္ အမ်ဳိးသမိးတို႕အၾကား၊ မိဘႏွင့္သားသမီးတို႕အၾကားရွိသည့္လွပမႈႏွင့္ခ်မ္းသာမႈတို႕ကို ေ၀ငွေပးဆပ္ဆက္သြယ္ၾကေသာအခ်ိန္ျဖစ္သည္။ 

က်န္ရစ္ခဲ့သည့္ အတိတ္ကာလကို ခုခံကာကြယ္ေျပာဆုိေနျခင္းမဟုတ္ပါ။ သို႕ေသာ္ သည္းခံျခင္း၊ ေမွ်ာ္ကိုးျခင္း တို႕ျဖင့္ ကြ်ႏု္ုပ္တုိ႔ေနထိုင္အသက္ရွင္ၾကသည့္ ‘စုံလင္ကမၻာ၊ ခုံမင္စရာ၊ ဘုံေဂဟာ’ ေလး၏ အနာဂတ္ကို ပို၍ ေကာင္းမြန္ေအာင္ အတူတကြႀကိဳးပမ္းေစရန္သာ ရည္ရြယ္ပါသည္။

ရဟန္းမင္းႀကီး ဖရန္စစ္

ဗာတီကန္ၿမိဳ႕ေတာ္

(၂၃)ရက္၊ (ဇန္န၀ါရီ)လ (၂၀၁၅)ခုႏွစ္။

ေဆးလ္ၿမိဳ႕ရဟႏၲာဖရန္စစ္ ပြဲေတာ္ႀကိဳရက္ျမတ္။