10-JULY-2014-(READING)

Thu the 10th:   Hos 11:1-9; Ps 80:2-16; Mark 1:15; Matt 10:7-15:         

ေဟာေရွအနာဂတၱိက်မ္း အခန္းၾကီး၁၁(Hos 11:1-9);

၁ဣသေရလသည္ အသက္ငယ္ေသာအခါ ငါသည္ခ်စ္၍ ငါ့သားကိုအဲဂုတၱဳျပည္မွ ေခၚခဲ့ၿပီ။

၂သူတို႔ကို ေခၚေသာသူတို႔ထံမွ ထြက္သြားၾက၏။ ဗာလဘုရားတို႔အား ယဇ္ပူေဇာ္၍ ရုပ္တုဆင္းတုတို႔အား နံ႔သာေပါင္းကို မီးရႈိ႔ၾက၏။

၃ငါသည္ သြားတတ္ေသာအတတ္ကို ဧဖရိမ္အားလက္ဆြဲ၍ သြန္သင္၏။ သို႔ေသာ္လည္း၊ ငါေစာင့္မျခင္း ေက်းဇူးကို သူသည္မသိဘဲေန၏။

၄လူကိုဆြဲတတ္ေသာႀကိဳးတည္းဟူေသာ ေမတၱာႀကိဳးႏွင့္ငါဆြဲငင္၏။ ငါးရိုးအနား သို႔ထမ္းဘိုးကိုေရႊ႔၍ ျဖည္းညွင္းစြာေကြၽး၏။

၅အထံေတာ္သို႔ မျပန္မလာဟု သူသည္ျငင္းေသာေၾကာင့္၊ အဲဂုတၱဳျပည္ သို႔ျပန္၍ မသြားရ။ အာရႈရိမင္းသည္ သူတို႔ကိုအုပ္စိုးရလိမ့္မည္။

၆ထားေဘးသည္ သူတို႔ေနရာၿမိဳ႔တို႔အေပၚသို႔ ေရာက္၍ မင္းတို႔ကိုဖ်က္ဆီး လိမ့္မည္။ သူတို႔ႀကံစည္ျခင္းအားျဖင့္ သုတ္သင္ပယ္ရွင္းလိမ့္မည္။

၇ငါ၏လူတို႔သည္ ထြက္ထံမွလႊဲၿမဲလႊဲၾက၏။ အျမင့္ဆံုးေသာဘုရားထံသို႔ ေခၚေသာ္လည္း၊ ထိုဘုရားကို အဘယ္သူမွ်မေျမွာက္လို။

၈အိုဧဖရိမ္၊ ငါသည္သင့္ကို အဘယ္သို႔စြန္႔ႏိုင္မည္နည္း။ အိုဣသေရလ၊ သင့္ကိုအဘယ္သို႔ အပ္ႏွံႏိုင္မည္နည္း။ သင့္ကိုအာဒမာၿမိဳ႔ကဲ့သို႔ အဘယ္သို႔ျဖစ္ေစႏိုင္မည္နည္း။ ေဇဘိုင္ၿမိဳ႔အရာ၌ အဘယ္သို႔ခန္႔ထားႏိုင္မည္နည္း။ ငါသည္ ႏွလံုးေျပာင္းလဲ၍ အလြန္ၾကင္နာေသာစိတ္ရွိ၏။

၉ျပင္းစြာေသာ အမ်က္ထြက္သည္အတိုင္း မျပဳလို။ ဧဖရိမ္ကို အထပ္ထပ္မဖ်က္ဆီးလို။ ငါသည္ လူမဟုတ္၊ ဘုရားသခင္ျဖစ္၏။ ၿမိဳ႔ထဲမွာေနေသာၿမိဳ႔သားမဟုတ္ေသာ္လည္း၊ သင္တို႔တြင္ေန၍ သန္႔ရွင္းေသာ ဘုရားျဖစ္၏။

ဆာလံက်မ္းအခန္းၾကီး ၈၀ (Ps 80:2-16);

၂ဧဖရိမ္အမ်ိဳး၊ ဗယၤာမိန္အမ်ိဳး၊ မနာေရွအမ်ိဳးတို႔ေရွ႔မွာ တန္ခိုးေတာ္ကို ႏႈိးေဆာ္၍၊ အကြၽႏု္ပ္တို႔ကို ကယ္တင္ျခင္းငွာ ၾကြေတာ္မူပါ၊

၃အိုဘုရားသခင္၊ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကို ေျပာင္းလဲေစ၍၊ မ်က္ႏွာေတာ္အလင္းကို ျပေတာ္မူပါ။ သို႔ျပဳလွ်င္၊ အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ ကယ္တင္ျခင္းသို႔ ေရာက္ၾကပါလိမ့္မည္။

၄ေကာင္းကင္ဗိုလ္ေျခ အရွင္ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရား၊ ကိုယ္ေတာ္၏လူတို႔ ျပဳေသာ ပဌာနစကားကို အဘယ္မွ်ကာလပတ္လံုး အမ်က္ထြက္ေတာ္မူမည္နည္း။

၅သူတို႔ကို မ်က္ရည္မုန္႔ႏွင့္ေကြၽး၍၊ မ်က္ရည္ကိုလည္း ၾကြယ္ဝစြာတိုက္ေတာ္မူ၏။

၆အနီးအပါး၌ေနေသာ သူတို႔သည္ အကြၽႏ္ုပ္တို႔အတြက္ ျငင္းခုံၾကပါ၏။ ရန္သူတို႔သည္လည္း ဝါၾကြား၍ အကြၽႏု္ပ္္တို႔ကို ျပက္ယယ္ျပဳၾကပါ၏။

၇ေကာင္းကင္ဗိုလ္ေျခ အရွင္ ဘုရားသခင္၊ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကို ေျပာင္းလဲေစ၍၊ မ်က္ႏွာေတာ္အလင္းကို ျပေတာ္မူပါ။ သို႔ျပဳလွ်င္ အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ ကယ္တင္ျခင္းသို႔ ေရာက္ၾကပါလိမ့္မည္။

၈ကိုယ္ေတာ္သည္ စပ်စ္ႏြယ္ပင္ကို အဲဂုတၱဳျပည္ကေဆာင္ခဲ့၍၊ တပါးအမ်ိဳးသားတို႔ကို ႏွင္ထုတ္ၿပီးမွ စုိက္ပ်ိိဳးေတာ္မူ၏။

၉သူ၏ေနရာကို ျပဳျပင္ေတာ္မူသျဖင့္၊ သူသည္အျမစ္က်၍ တျပည္လံုးကိုႏွံ႔ျပားပါ၏။

၁၀သူ၏အရိပ္သည္ ေတာင္တို႔ကို၎၊ အခက္အလက္တို႔သည္ အျမင့္ဆံုးေသာ အာရဇ္ပင္တို႔ကုိ၎ လႊမ္းမိုးၾကပါ၏။

၁၁သူသည္ အခက္အလက္တုိ႔ကို ပင္လယ္တိုင္ေအာင္၎၊ အၫြန္႔တို႔ကို ျမစ္ႀကီးတိုင္ေအာင္ ၎ ျပန္႔ပြားေစပါ၏။

၁၂ယခုမူကား၊ လမ္း၌ေလွ်ာက္သြားေသာ သူအေပါင္းတို႔သည္ ဆြတ္ေစျခင္းငွာ၊ သူ၏ၿခံကို အဘယ္ေၾကာင့္ခ်ိဳးဖ်က္ ေတာ္မူသနည္း။

၁၃ေတာဝက္သည္ ထိုအပင္ကို ကိုက္ခဲ၍ ေတာသားရဲသည္လည္းစားပါ၏။

၁၄ေကာင္းကင္ဗိုလ္ေျခ အရွင္ ဘုရားသခင္၊ တဖန္ၾကြလာေတာ္မူမည္ အေၾကာင္း ေတာင္းပန္ပါ၏။ ေကာင္းကင္ကၾကည့္ရႈ႔ေတာ္မူပါ။ ထိုစပ်စ္ ႏြယ္ပင္ကုိ အၾကည့္အရႈ႔ၾကြလာ ေတာ္မူူပါ။

၁၅လက်္ာလက္ေတာ္ႏွင့္ စိုက္ပ်ိဳးေသာအပင္၊ ကိုယ္ေတာ့္အဘို႔ ခိုင္မာေစ ေတာ္မူေသာ ပ်ိဳးပင္ကိုကြယ္ကာေတာ္မူပါ။

၁၆မီးရိႈ႔ပါၿပီ။ ခုတ္လွဲပါၿပီ။ မ်က္ႏွာေတာ္ျဖင့္ ဆံုးမျခင္းကို ခံရေသာ သူတုိ႔သည္ ပ်က္စီးျခင္းသို႔ ေရာက္ရၾကပါ၏။

ရွင္မာကုခရစ္ဝင္ အခန္းၾကီး၁ (Mark 1:15);

၁၅အခ်ိန္ျပည့္စံုၿပီ၊ ဘုရားသခင္၏ႏိုင္ငံေတာ္သည္ တည္လုနီးၿပီ၊ ေနာင္တရၾကေလာ့။ ဧဝံေဂလိတရားကို ယံုၾကည္ၾကေလာ့ ဟူေသာ ဘုရားသခင္၏ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ ဧဝံေဂလိတရားကို ေဟာေတာ္မူ၏။  

ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ အခန္းၾကီး၁၀ (Matt 10:7-15);

၇သြားစဥ္တြင္၊ ေကာင္းကင္ ႏိုင္ငံေတာ္ တည္လုနီးၿပီဟု သိတင္းၾကားေျပာၾကေလာ့။

၈နာေသာသူတို႔အား ခ်မ္းသာေပးၾကေလာ့။ ေသေသာ သူတို႔ကို ထေျမာက္ေစၾကေလာ့။ ႏူေသာသူတို႔ကို သန္႔ရွင္းေစၾကေလာ့။ နတ္ဆိုးတို႔ကိုလည္း ႏွင္ထုတ္ၾကေလာ့။ သင္တို႔သည္ အဘိုးမေပးဘဲေက်းဇူးေတာ္ကို ခံရၾကၿပီျဖစ္၍ အဘိုးမခံဘဲေပးကမ္း ၾကေလာ့။

၉ေရႊ၊ ေငြ၊ ေၾကး တို႔ကို ခါးပန္းထဲ၌ မသိုမွီးၾကႏွင့္

၁၀လမ္းခရီးဘို႔ လြယ္အိတ္၊ အက်ႌႏွစ္ထည္၊ ေျခနင္းေတာင္းေဝးကို မသိုမွီးၾကႏွင့္။ အေၾကာင္းမူကား၊ လုပ္ေဆာင္ေသာသူသည္ ေကြၽးေမြးျခင္းကို ခံထိုက္ေပ၏။

၁၁မည္သည္ၿမိဳ႔ မည္သည္ရြာသို႔ဝင္လွ်င္၊ ထိုၿမိဳ႔ရြာ၌ အဘယ္မည္ေသာသူသည္ ထိုက္တန္သနည္းဟု ေမးျမန္း၍၊ ထိုၿမိဳ႔ရြာမွ မထြက္မသြားမွီတိုင္ေအာင္ ထိုသူ၏အိမ္တြင္ေနၾကေလာ့၊

၁၂အိမ္သို႔ဝင္ေသာအခါ မဂၤလာ ရွိပါေစေသာဟု ႏႈတ္ဆက္ျခင္းကိုျပဳၾကေလာ့။

၁၃ထိုအိမ္သည္ ထိုက္တန္လွ်င္ သင္တို႔ျမြက္ေသာ မဂၤလာေရာက္ေစ သတည္း။ မထိုက္တန္လွ်င္ သင္တို႔ထံသို႔ ျပန္လာေစသတည္း။

၁၄အၾကင္သူသည္ သင္တို႔ကိုလက္မခံ၊ သင္တို႔၏ စကားကို နားမေထာင္ဘဲေန၏၊ ထိုသူေနေသာအိမ္မွ၎၊ ၿမိဳ႔မွ၎ ထြက္သြားစဥ္၊ သင္တို႔၏ေျခဘဝါးမွ ေျမမႈန္႔ကို ခါလိုက္ၾကေလာ့။

၁၅ငါအမွန္ဆိုသည္ကား၊ တရားဆံုးျဖတ္ ေသာေန႔၌ ထိုၿမိဳ႔သည္ ေသာဒံုၿမိဳ႔ႏွင့္ ေဂါေမာရၿမိဳ႔ထက္ သာ၍ ခံရလတံ့။