အခ်ိန္မီပါေသးတယ္

အခ်ိန္မီပါေသးတယ္

လြန္ခဲ့ၿပီးေသာ (၂၀၀၂) ခုႏွစ္မွာ ကြၽန္ေတာ္ဆိုတဲ့ လူငယ္တစ္ဦးဟာ ေငြဆိုတဲ့ ဂုဏ္ပကာသနကို မက္ေမာေသာေၾကာင့္ ကုမၼဏီတစ္ခုမွာ ေက်ာက္တူးဖို႔ အလုပ္၀င္လုပ္တယ္။ သို႔ေသာ္ ေအာင္ျမင္မႈ မရခဲ့ပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ဘုရားသခင္ဟာ ဒီအလုပ္နဲ႔ အားမေပးခဲ့ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ဟာ ကက္သလစ္ လူငယ္ တစ္ဦးဆိုေပမယ့္ ဘုရားတရားလည္း မလိုက္စားဘူး လူငယ္က႑မွာလည္း မပါ၀င္ စိတ္လည္းမ၀င္စားခဲ့ဘူး။ အဓိကေတာ့ သူငယ္ခ်င္း ပတ္၀င္က်င္နဲ႔လည္း ဆိုင္သင့္သေလာက္လည္း ဆိုင္တယ္။ မိတ္ေဆြတို႔ မိဘေတြအတြက္ အားေပးခဲ့ေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္ကမွ စိတ္မွမ၀င္စားတာ ဘုရားနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ ဟာ အလွမ္းေ၀းေနတယ္ဆိုပါေတာ့ တစ္ခါတစ္ေလ အလွဴေပးရင္ေတာင္ (ဗီဒီယို) သြားၾကည့္လိုက္တယ္။

ကြၽန္ေတာ္ဟာ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ေဆးလိပ္၊ ကြမ္းယာ၊ အရက္မွီ၀ဲ သံုးစြဲခဲ့ဖူးပါတယ္။ လူငယ္ဆိုေတာ့ ေစလိုရာ ေစသေဘာေပါ့ ေလတိုက္ရာကိုယိုင္ၿပီး လတ္သေလာ အေျခအေနကို မသံုးသပ္ပဲ ျပဳခ်င္ရာကိုျပဳ ညစ္ညမ္းတဲ့အရာကို သေဘာေတြ႔ မေကာင္းမႈ ဒုစ႐ိုက္မွာ က်င္လည္က်က္စား ေနတဲ့ ေလာကဓံတရားရဲ႕ သားေကာင္ေပါ့။ ဘုရားတရားနဲ႕ ဆန္႔က်င္ဘက္လည္းၿပီး အေမွာင္ကမၻာထဲမွာ ႀကိတ္မိတ္ၿပီး မ်က္ကန္း ပမာ အျဖဴအမဲ မသဲကြဲၿပီး ရင္ဆိုင္ေနရမရွာတဲ့ ဘုရားရဲ႕ လူေတြဟာ ကိုယ့္ဘ၀ရဲ႕ အနာဂတ္ကို မသိရွာပါဘူး။

ကြၽန္ေတာ္စာေရးရင္း တစ္ခုေထာက္႐ႈ စဥ္းစားမိတယ္။ မၾကာေသးတဲ့ အျဖစ္ အပ်က္တစ္ခုေပါ့ "ကြၽန္ေတာ္တို႕ ဘုရားေက်ာင္းမွာ ပြဲတစ္ခုရွိတဲ့ ညမွာေပါ့။ ပြဲကေတာ့ ၿပီးသြားၿပီ ပစၥည္းေတြ သိမ္းၿပီး လူငယ္ေတြအျပင္မွာ လက္ဖက္ရည္သြား ေသာက္တယ္။ သိပ္မၾကာခင္ ျပန္လာၿပီး လူငယ္႐ံုးခန္းမွာ အနားယူေနတဲ့အခ်ိန္ ဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေအာ္သံဟာ ကြၽန္ေတာ္တို႕ရဲ႕နားကို လႊမ္းမိုးသြားေစခဲ့တယ္။ ဘာလဲဆိုေတာ့ "ေဟ့ေကာင္ေတြ သူခိုး ...သူခိုး တဲ့ေအာ္လိုက္ေရာ လူငယ္ေတြက ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္းပဲ အုန္း ကနဲထၿပီး အကုန္၀ိုင္းဖမ္းပါေလေရာ။ ႀကိဳးတုတ္ၿပီး ကုလားထိုင္ေပၚမွာ ထိုင္ခိုင္းၿပီး စစ္ေဆးပါေလာေရာ။ ဘယ္ကလဲ၊ ဘယ္သူလဲ၊ မိဘက ဘယ္မွာလဲ၊ အလုပ္အကိုင္က ဘာလဲ စသည္ျဖင့္ ေမးခြန္းမ်ားစြာ ေမးတယ္။ သို႕ေသာ္ အဲဒီေစာကရ ငတတ္ျပား က ဘာတစ္ခုမွ ေျဖာင့္ခ်က္မေပးဘူး။ ၀န္မခံေတာ့ လူငယ္ေတြဟာ ကြၽဲၿမီးတိုသြား တာေပါ့။ လက္သီးနဲ႕ထိုးလိုက္၊ ေျခေထာက္နဲ႕ ေဆာင့္ကန္လိုက္၊ သူခိုးခမ်ာ အလူး အလဲပဲ ေရေတာင္းလည္းမေပးဘူး။ တမင္းေတာင္းလည္း မေကြၽးဘူး။ ေျဖရင္ေတာ့ ေကြၽးမယ္ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ရဲေဘာ္ စစ္ေျပး တစ္ေယာက္ဆိုတာေတာ့ ေသခ်ာသြားတယ္။ စက္ဘီးေတြ၊ ဆိုင္ကယ္ေတြ၊ သစ္ေတြ ခဏခဏ ေပ်ာက္ေနတာ သူ႕လက္ခ်က္ေနမွာပဲ ဆိုၿပီး ပံုအပ္လိုက္တာ ေမးေစ့ေတာင္ ပဲ့သြားတာ။ ေနာက္ဆံုးအျဖစ္ေတာ့ ရဲစခန္းထဲသြားပို႕ လိုက္တာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီအေၾကာင္းကို သံုးသပ္ၾကည့္မိတာေပါ့။

ကြၽန္ေတာ္တို႕ လူသားေတြဟာ ကမၻာေျမျပင္မွာ ေနစဥ္က မေကာင္းမႈေတြ က်ဴးလြန္ၿပီး ေသဆံုးသြား ေသာအခါ ငရဲျပည္ေရာက္ၿပီး လူ႕ေလာကမွာေနစဥ္က ခုိးမႈေတြ၊ လိမ္ညာတာေတြဟာ ငရဲမင္းႀကီးဆီမွာ အစီအရင္ခံၿပီး အထိုးအႏွက္ အထုအေထာင္း ဒယ္အိုးထဲမွာ ေမႊေႏွာက္ခံရမွာေတာ့ မလြဲဧကန္ပဲ။ ေကာင္းမႈလုပ္ရင္ ေကာင္းကင္ဘံု ေရာက္မယ္။ သို႕ေသာ္လည္း "ငါ့ကို အရွင္ဟု ေခၚ သူဟူသမွ်သည္ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္သို႕ ၀င္ရလိမ့္မည္မဟုတ္။ ေကာင္းကင္ဘံု၌ ရွိေတာ္မူေသာ ခမည္းေတာ္၏ အလိုေတာ္ကို ေဆာင္ရြက္သူသာလွ်င္ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္သို႕ ၀င္ရလိမ့္မည္" ဟု (မာေတဦး-၇း၂၁) မွာ ေယဇူးသခင္ မိန္႕ေတာ္မူခဲ့တယ္။ မေကာင္းမႈကိုျပဳသူ ကေတာ့ ငရဲျပည္ကိုေရာက္မွာ ေသခ်ာပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ငယ္စဥ္ မိဘေတြက ကြၽန္ေတာ္ဆိုးလြန္းလို႕ ေနာင္တရရန္ အသိေပးခဲ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့လည္း ေကာင္းတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ေတြ႕ၿပီး လူငယ္အစည္းအေ၀းေတြတက္၊ ဘုရားဆိုတာ နားလည္လာတယ္။ လူငယ္သင္တန္းပို႕ခ်ျခင္းမွာ ဘုန္းႀကီးေတြနဲ႕ လိုက္ၿပီးေတာ့ ဆက္ကပ္ျခင္းလုပ္တယ္။ အခုေတာ့လည္း ဘုရားရဲ႕ အရိပ္အာ၀ါသေအာက္မွာ ေအးခ်မ္းစြာနဲ႕ထမ္းေဆာင္ေတာ့မယ့္ ဧ၀ံေဂလိတမန္ေတာ္ တစ္ေယာက္ျဖစ္ဖုိ႕ ႀကိဳးစားေနပါၿပီ။ ျဖစ္ေအာင္လည္း ႀကိဳးစားမယ္လို႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်မိပါတယ္။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေခၚေတာ္မူျခင္းခံရရင္လည္း ေရြးေကာက္ေတာ္မူျခင္း မခံရရင္ေတာ့ မရႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဆုေတာင္းျခင္း ျပဳလုပ္ဖို႕၊ ႀကိဳးစားဖို႕လိုတယ္ မိတ္ေဆြ။
လူငယ္တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး စကား ေျပာေနစဥ္မွာလည္း မုသားစကား မသံုးဘဲ၊ ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးစြာ ျပဳမူေနထိုင္ဖို႕ အႀကံျပဳပါရေစ။ အဓိကကေတာ့ သန္႕ရွင္းေသာ အသင္းေတာ္ရဲ႕ လူငယ္ေတြဟာ ပိုၿပီး အေရးႀကီးေၾကာင္း ေတြ႕ရပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ ဘုရားသခင္တည္ေထာင္ ထားတဲ့အသင္းေတာ္ဟာ တစ္ခုတည္းေသာ ကက္သလစ္အသင္းေတာ္ ျဖစ္ပါ တယ္။ တစ္ခါတစ္ရံ လူေတြဟာ ဒုကၡ ေရာက္စဥ္မွာေတာ့ ဘုရားကို သတိရ တက္ၿပီး ျပန္လည္ၿပီး အဆင္ေျပသြားရင္ ေငြဂုဏ္ေတြ ခ်မ္းသာလာေသာအခါ ဘုရားကို ေမ့ေလ်ာ့တတ္သည္။ မေမ့ေလ်ာ့ေအာင္ အၿမဲတမ္း ဦးေႏွာက္ထဲမွာေရာ၊ ႏႈတ္စကားထဲမွာေရာ၊ စိတ္ႏွလံုးထဲမွာပါ ကိန္း၀ပ္ ေနေစခ်င္ပါတယ္ ခ်စ္မိတ္ေဆြတို႕။ ၿပီးေတာ့လည္း အခုေခတ္မွာက ေခတ္လူငယ္၊ လူပ်ိဳ၊ အပ်ဳိေတြ ဘုရားတရားလုပ္လို႕ ရွက္တတ္လာၾကတယ္။ ေခတ္ေရစီး ေၾကာင္းမွာေမ်ာၿပီးေတာ့ စိတ္လႊင့္ေနၾကတယ္။

ဥာဏ္ပညာရွိၿပီး လူမႈအစည္းအေ၀းမွာ သိပ္ပါ၀င္ျခင္း မရွိေပ။ အဓိကေတာ့ အလွတရားေတြ၊ ဂုဏ္ပကာသနေတြ ယွဥ္ၿပိဳင္မႈသာ အဓိကပင္ ျဖစ္ေနေပေတာ့သည္ ဒီလိုမ်ိဳး အျပဳအမူေတြဟာ မွတ္သား ေလာက္ပါေပတယ္။ ေလာက စည္းစိမ္ေတြကို မက္ေမာၿပီး မခြဲႏိုင္၊ မခြာႏိုင္ ဘုရားကို လစ္လ်ဴ႐ႈထားျခင္းျဖစ္သည္။ အလုပ္တစ္ခု လုပ္ရင္လည္း ဘုရားမွျဖစ္မည္။ ဘုရားဆို သည္မွာ အလံုးစံုကို တတ္ႏိုင္ေတာ္မူေသာ တစ္ပါးတည္းေသာ သားေတာ္ဘုရားပင္ ျဖစ္သည္။ စကားပံုတစ္ခုရွိသည္။ "သမား ဆိုအိုမွ၊ မယားဆိုပ်ိဳမွ၊ သၾကားဆိုခ်ိဳမွ၊ ဆားဆိုညိဳမွ၊ တရားဆိုတိုမွ ေကာင္းတဲ့ အလုပ္ကို ေကာင္းတဲ့စိတ္ထားနဲ႕ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ၾကပါတဲ့။" ဒါေၾကာင့္ ပိုင္ရွင္စိတ္ထား၊ ေစတနာ စိတ္ထားၿပီးေတာ့ လုပ္ေဆာင္ေပးပါ။ လူေတြ တစ္ဦးစီတိုင္းမွာ သိမ္ေမြ႕ေသာ ၾကင္နာမႈမ်ား ရွိသင့္ပါတယ္။ အဖြဲ႕အစည္း တိုင္းမွာလည္း အႀကံဥာဏ္ရယူျခင္း လုပ္သင့္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကက္သလစ္ လူငယ္ေတြဟာ ဘုန္းႀကီးေတြႏွင့္ ဓမၼဆရာ စသည့္ ဘာသာေရးအမႈထမ္းမ်ားကို ေလးစားသင့္ပါတယ္လို႕ ဘာသာသူလူငယ္မ်ားႏွင့္ မိတ္ေဆြတို႕ကို ေ၀မွ်လိုပါသည္။ ပုပ္ရဟန္းမင္းႀကီး ေဘေနဒစ္ဆိုခဲ့ဖူးတယ္။ ကမၻာေျမေလာကကို အလွဖန္တီးၿပီး တိုးတက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးတာဟာလည္း လူငယ္ပါပဲ။ အနာဂတ္ရဲ႕ အသီး အပြင့္ဟာလည္း လူငယ္ပါပဲ။ စိတ္ဓာတ္ မက်ဘဲ တက္တက္ၾကြၾကြ ပါ၀င္လုပ္ ေဆာင္သင့္ပါတယ္။

သခင္ေယဇူးမပါဘဲ ဘ၀အသက္တာကို ေလွ်ာက္လွမ္းဖို႕ ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ စကားပံုတစ္ခုေျပာ ျပအံုးမယ္။ "ကြၽႏ္ုပ္တို႕ ကက္သလစ္ လူငယ္ေတြဟာ ႀကိဳးစားရင္ ဘုရားမျဖစ္ ႏိုင္ေပမယ့္ ရဟႏၲာေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္တယ္တဲ့။ ၿပီးေတာ့လည္း သင္တို႕လူသားေတြအတြက္ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေရာက္ရင္ ေကာင္းကင္ တံခါး၀မွာ စာသားတစ္ခု ေတြ႕ရလိမ့္မည္။ သင္ၾကားဖူးလည္း ၾကားဖူးမွာပါ။ အခ်စ္ မရွိမ၀င္ရတဲ့ ဆိုလိုရင္း အဓိပၸာယ္ကေတာ့ ခ်စ္ျခင္းတရားရွိေသာ အရာခပ္သိမ္း ဟူသမွ်ကို မိမိကိုယ္နဲ႕အမွ် ခ်စ္တတ္မွ ၀င္ခြင့္ေပးျခင္းျဖစ္သည္။ ငရဲတံခါး၀တြင္ လည္း "အျပစ္မရွိ မ၀င္ရတဲ့" ေျပာခ်င္တဲ့ အဓိပၸာယ္ကေတာ့ အျပစ္ရွိသူကိုသာ လက္ခံတယ္ဆိုလိုတာပါပဲ။ ကမၻာေလာက သားေတြဟာ အျပစ္ေတြကို က်ဴးလြန္ေနပါတယ္။

ထို႕ေၾကာင့္မို႕လည္း ေသဆံုးလွ်င္ ငရဲသို႕တိုက္႐ိုက္သြားျခင္း ျဖစ္သည္။ သူမ်ားမယား၊ သမီးပ်ိဳေတြကို စိတ္နဲ႕ ေတာင္မျပစ္မွားပါနဲ႕ မိတ္ေဆြ။ အသင္းေတာ္မွာ ဥပေဒပုဒ္မ မရွိပါဘူး။ အျပစ္ရွိရင္ငရဲ၊ မရွိရင္ေ ကာင္းကင္ဘံု ဒါပါပဲ မိတ္ေဆြတို႕။ တစ္နာရီေလာက္သာ စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ မိတ္ေဆြ နားလည္လာပါ လိမ့္မယ္။ မမွားဘူးတဲ့ လူဆိုတာ မရွိပါဘူး။ သို႕ေသာ္ အျပစ္ငယ္လည္း မ်ားလာလွ်င္ အျပစ္ႀကီးႏွင့္ညီမွ်ပါတယ္။ သင္တို႕ လုပ္သမွ်ကို ဘုရားသခင္သိေတာ္မူျခင္း ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽႏ္ုပ္တို႕ ဘာသာတူ လူငယ္ေမာင္မယ္မ်ား သိုးေကာင္းထဲတြင္ မပါ၀င္ေသးေသာ သိုးကေလးမ်ား၊ ဘုရားရွင္ရဲ႕ အလင္းေတာ္ကို ရရွိဖို႕ တစ္ေန႕တာကို အလာဟသ မျဖစ္ေစဘဲ ဘုရားရွင္ေရွ့ေမွာက္မွာ မေမ့မေလ်ာ့ဘဲ စိတ္ၿငိမ္စြာ ဆုေတာင္းရင္း သင္၏ ဘ၀အသက္တာကို ဆက္ကပ္ပံုအပ္ၾက ပါစို႕လို႕ တိုက္တြန္းလိုက္ပါတယ္။

ေသာမတ္(စ္) ခါးလီ(ျမစ္ႀကီးနား)